Tom Maas, die intussen een klein jaartje onderdeel is van het KingsTalent Team, neemt ons mee in zijn ervaringen bij Tiffin University in Ohio. Tegenwoordig is Tom vooral verantwoordelijk voor het begeleiden van de dames die voetbal en studie willen combineren in de VS. Hieronder het interview:
Hoe is het nu met je, nu je alweer een tijd in Nederland bent?
Hee KingsTalent! Met mij gaat alles uitstekend. Ondanks dat ik inmiddels alweer bijna 10 maanden in Nederland ben, denk ik dagelijks nog terug aan mijn avontuur in Amerika!
Hoe kijk je terug op je tijd in de Verenigde Staten?
Ik ben KingsTalent, maar ook mijn coaches bij Tiffin University, in het bijzonder Rudy Brownell, Nathan Jones en Adam Mitchell, erg dankbaar voor de tijd die ik gehad bij de Dragons. Gelijk vanaf aankomst werd ik ontzettend goed ontvangen door de technische staf van Tiffin. Daarnaast was ik ook erg onder de indruk van het niveau van onze ploeg, met veel jongens uit Europa die vrijwel allemaal een verleden hadden bij betaald voetbal organisaties, zoals FSV Mainz 05 en Portsmouth.
Waar ik echt van genoten heb is de intensiteit en professionaliteit die gestoken werd in zowel de trainingen als de voorbereidingen op wedstrijden, waar bijvoorbeeld aan de hand van beeldmateriaal de tegenstander werd geanalyseerd. Iedere dag weer werd er verlangd dat iedere speler 100% gaf en het maximale uit zichzelf haalde. Dit heeft er zeker tot geleid dat ik in Amerika flinke stappen heb kunnen maken in mijn eigen ontwikkeling, zowel tactisch als fysiek.
Kijkend naar de prestaties die wij geleverd hebben als team, ben ik enorm trots dat ik als aanvoerder deze ploeg heb mogen vertegenwoordigen. Voorafgaand aan het seizoen was het Tiffin nog nooit gelukt om zowel het regular season als het conference tournament te winnen. Dat ons dit als eerste team in de geschiedenis van Tiffin wel gelukt is, was een fantastische ervaring.
Los van het voetbal, heb ik in Amerika ook ontzettend veel mensen leren kennen en echte vriendschappen opgebouwd. Het is een bijzonder fraai land, waarbij iedere staat weer iets karakteristieks heeft. Mede hierom heb ik samen met twee teamgenootjes ook geprobeerd tijdens onze vrije tijd zoveel mogelijk te reizen. Zo zijn we bijvoorbeeld naar de homecoming gegaan van Winthrop University, waar we ’s ochtends vertrokken in een winters Ohio en ’s avonds, 12 uur later, aankwamen in een zonnig South Carolina.
Kortom, ik heb écht genoten.
Wat heb je geleerd, buiten school om?
Er zit een verschil van dag en nacht (vind ik) tussen Amerika en Nederland op cultureel vlak. Dat vond ik voornamelijk een van de meest interessante dingen die ik wellicht ‘geleerd’ heb. Amerika is een vrij individualistisch land waar bepaalde sociale vangnetten ontbreken. Desalniettemin zul je merken dat Amerikanen ontzettend gul zijn, en graag met je delen. Een karaktereigenschap die naar mijn mening in Nederland nog wel eens ontbreekt.
Heb je nog contact met mensen die je daar hebt leren kennen?
Zeer zeker! Het leuke aan het leven als student-athlete in Amerika is dat je niet alleen maar in aanraking komt met je eigen teamgenoten, maar ook contacten legt met jongens en meisjes van andere ploegen. Zo woonde ik bijvoorbeeld in een appartement met een aantal American Football spelers, met wie ik nu nog altijd ontzettend goed contact heb. Hetzelfde geldt voor een groot deel van het voetbalteam. Aankomende Spring Break komt zelfs een van mijn Amerikaanse vrienden naar Nederland.
Ben je in je tijd daar positief verrast in bepaalde zaken? (waar je vooraf misschien twijfels over had) denk aan school, vrije tijd, sport gerelateerde zaken.
Waar ik in eerste instantie mijn twijfels over had, was het voetbalniveau. Er heersen toch bepaalde vooroordelen als het op mannenvoetbal aankomt in Amerika en ook ik heb me daar schuldig aan gemaakt. Desalniettemin, zoals ik al eerder aangaf hadden wij echt een kwalitatief sterke selectie.
Daarnaast was ik ook erg gecharmeerd van de vriendelijkheid van Amerikanen, en die manier waarop ze je behandelen. Met Thanksgiving bijvoorbeeld werd ik samen met mijn Duitse teamgenoot uitgenodigd door de tante van onze doelman, waar wij vervolgens op geheel Amerikaanse wijze, inclusief het jagen op wild, deze feestdag hebben gevierd. Voor de goede orde, in tegenstelling tot zijn familie, heb ik mijn schoten enkel gelost op kartonnen doosjes…
Waarvoor zou je nog echt een keer terug willen gaan naar de Verenigde Staten?
Goede vraag. Waar ik voornamelijk vaak aan denk is hoe mijn eigen leven eruit had gezien als ik mijn bacheloropleiding in Amerika had gedaan in plaats van mijn masterstudie. Nadat ik het zelf heb meegemaakt, ben ik ontzettend gecharmeerd geraakt van college sports. De manier waarop alles gefaciliteerd is, de zorg die wordt besteed aan student-athletes en de momenten die je meemaakt als team, mag gerust bijzonder genoemd worden.
Moet ik concreet één ding noemen waarvoor ik terug naar Amerika zou willen gaan, dan is het wel de natuur. Er zijn in Amerika talloze natuurparken waar je je ogen uitkijkt en waar je amper kunt bevatten wat er zich voor je bevindt.
Wat mis je het meest in de Verenigde Staten?
Het is lastig om concreet één ding te noemen wat ik mis op dit moment. Als ik dan toch moet doen, dan ga ik voor het wonen op campus en alle gezelligheid die daarbij komt kijken. En wellicht ook karamel M&M’s, die waren ook héél erg lekker…
Heb je nog iets te zeggen tegen mensen die twijfelen of ze het avontuur wel aan moeten gaan?
Bij zo een grote stap heersen er altijd wel wat twijfels, dat is niet meer dan normaal. Maar je zult er nooit achter komen of die twijfels gegrond zijn als je de stap nooit zet. Persoonlijk zou ik het iedereen absoluut aanraden. Het is erg leuk om te leven als student-athlete, waarbij je zult merken dat je zowel op sportief, academisch én persoonlijk vlak een enorme ontwikkeling doormaakt.
Thanks voor dit interview, Tom! Nog veel succes in je periode bij KingsTalent!
