Marit Blokzijl speelt sinds afgelopen zomer voor de Harcum Bears. We stelde haar een aantal vragen om terug te blikken op haar avontuur in Amerika tot dusver!
Wat is het grootste verschil tussen leven in Nederland en leven in Amerika?
Het grootste verschil tussen leven in Nederland en leven in Amerika is denk ik toch zelfstandigheid. Ik heb het gevoel dat ik hier in Amerika meer zelfstandig ben dan in Nederland. Eerder vroeg ik vaker een van mijn ouders om bijvoorbeeld de afwas of de was voor me te doen. Nu ik hier zit kan dat niet en moet ik het ook echt zelf doen. Andere verschillen zijn dat het eten hier anders is. Het is ongezonder. Ze kennen hier niet zo veel groenten als wij in Nederland en vaak is het eten hier zoet gemaakt. Ook zijn de porties als je uit eten gaat in een restaurant groter dan in Nederland.
Hoe bevalt Harcum College en het studentenleven in Amerika?
Harcum bevalt goed! De school is best klein, wat ik persoonlijk wel fijn vind. Hierdoor kon ik rustig wennen aan alle nieuwe indrukken en nieuwe cultuur. Ik zou na deze twee jaar wel graag willen transferen naar een grotere college of university. Het studentenleven hier vind ik super leuk. Ik heb hele leuke mensen ontmoet en school is niet al te moeilijk waardoor ik best veel vrije tijd over heb om leuke dingen te doen. Zo gaan we vaak in het weekend naar “Philly”. De zelfstandigheid en onafhankelijk vind ik echt heerlijk!
Wat is je mooiste herinnering sinds je vertrek naar Amerika buiten volleybal?
Ik heb 1 specifieke herinnering die voor mij sinds mijn vertrek naar Amerika het allermooist is geweest. Namelijk, mijn tripje naar New York rond de kerst dagen. New York op zich zelf is al heel magisch, maar rond de kerstdagen was het nog net even iets bijzonderder. Vlak voor dat ik terug ging naar huis voor de feestdagen in december, ben ik met een paar vrienden naar New York gereden. We hebben geschaatst in Central Park, zijn naar Times Square en Broadway geweest en we hebben uren door de straten gelopen. De kerstversieringen, de muziek, de kerstmannen die over straat liepen en de fantastische sfeer maakten deze ervaring echt onvergetelijk.
Wat zijn de grootste verschillen tussen volleyballen in Amerika en Nederland?
Het volleybal spel zelf is niet heel verschillend. Er zijn alleen wel wat kleine regeltjes die hier in Amerika verschillend zijn dan in Nederland. Zo mag je hier tijdens een rally gewoon door spelen als de bal het plafond heeft geraakt, wat in Nederland niet mag. Ook mag je hier geen sieraden om tijdens wedstrijden. Zelfs haar elastiekjes die je om je pols hebt moet je af doen. De warming up is ook anders. In Nederland heeft elk team zijn eigen kant van het veld om op te warmen. Hier begin je op je eigen helft, maar daarna heb je een bepaalde tijd om het hele veld te gebruiken. Dit doe je dan om en om met je tegenstander. Verder mag je hier onbeperkt wisselen en spelen we hier met een wat lichtere bal.
Wat is de meest memorabele wedstrijd die je tot dusver hebt gespeeld?
De meest memorabele wedstrijd die ik hier tot dusver gespeeld heb is ook de laatste officiële wedstrijd die ik hier heb gespeeld. Dit was de halve finale in ons regional en district tournament. Vlak voor het toernooi waren onze eerste spelverdeler, libro en een van onze defensive specialists geblesseerd geraakt. We speelden dan ook met weinig wissels op de bank en met een andere samenstelling dan dat we gewend waren. Ondanks de tegenslag hebben we die wedstrijd enorm goed gespeeld, maar helaas wel met 2-3 verloren.
Wat vind je van het niveau in Amerika vergeleken met Nederland?
Het niveau voor mij hier is heel goed vergelijkbaar met Nederland. Het enige grote verschil is dat ik hier ook echt met alleen maar leeftijdgenootjes speel en in Nederland varieert dat heel erg. Soms merk ik wel dat de wat ‘oudere’ speelsters in Nederland toch een beetje ervaring met zich mee brachten en dat wij dat hier nog allemaal moeten opbouwen.
Hoe heb je het afgelopen seizoen ervaren?
Ik heb erg genoten van het afgelopen seizoen! Het was in het begin erg wennen om elke dag te trainen en om meerdere wedstrijden per week te hebben. Maar dat wennen ging best snel, en ik vind het alleen maar leuk om zo veel te trainen. Wel heb ik helaas een blessure aan mijn schouder opgelopen. Ik heb een scheurtje in mijn Labrum waardoor ik nu niet volledig mee kan doen met de trainingen. Ook blessures horen bij het spelen van een sport en als het herstel goed gaat kan ik in mei weer vol op mee doen! Voor de rest hebben we het als team afgelopen seizoen redelijk goed gedaan. We begonnen ons seizoen met een 7-1 winning record, waarna we daarna een paar wedstrijden verloren hebben. We hadden een aantal geblesseerde speelsters en speelden met andere samenstellingen dan we gewend waren. Na een tijdje ging dit beter en wonnen we meer wedstrijden. Uiteindelijk hebben we ook de halve finale van ons regional and districts tournament gehaald.
Leek het je moeilijk om Nederland achter te laten en als je er zo op terugkijkt, was het daadwerkelijk zo moeilijk of makkelijk als verwacht?
Voor mijn vertrek zag ik er best tegen op om zo lang van huis weg te zijn en mijn vrienden en familie in Nederland achter te laten. Als ik hier nu op terug kijk is dat nergens voor nodig geweest. Mijn team heeft het hier vanaf de eerste dag als thuis laten voelen, we zijn hier net 1 grote familie. Daarnaast FaceTime ik mijn vrienden en familie bijna iedere dag. Dit maakt het een stuk makkelijker om zo ver weg te zijn. Ook ben ik in december bijna 4 weken thuis geweest wat ik super fijn vond. Als ik er nu op terug kijk was het veel makkelijker om Nederland achter te laten dan ik verwacht had!
Wat mis je het meeste aan Nederland?
HET ETEN!!! Een lekkere Hollandse stamppot, of een broodje met kaas of hagelslag wordt hier iedere dag gemist. Daarnaast mis ik natuurlijk ook mijn familie en vrienden.
Heb je een advies voor studenten die het overwegen om naar Amerika te gaan als student-athlete?
GEWOON DOEN! Soms kan het aangaan van een nieuw avontuur best spannend zijn, en ik geef toe, zelf vond ik het ook best spannend. Maar dit is een ervaring die niemand je meer af pakt!
Wij blijven Marit met veel plezier volgen en hopen nog veel van haar te horen!
