In dit interview spreken we Karin Schot, de moeder van Lisa Schot. Lisa zit op dit moment in haar eerste jaar bij Cardinal Stritch University. Wij spraken haar moeder over het proces, hoe het contact verloopt, aanpassingen en nog veel meer. Het hele interview lees je hieronder!
*Dit interview heeft plaatsgevonden op 19 maart 2021. Lisa is net met haar team bekroond tot CCAC Champions.
Lisa stapte vorige zomer op het vliegtuig naar de VS. Hoe bevalt het haar tot nu toe bij Cardinal Stritch?
Heel goed, Lisa heeft het erg naar haar zin. De school is niet zo groot waardoor het wat intiemer en persoonlijker is. Hierdoor zijn hechte vriendschappen ontstaan en daarnaast heeft de school veel internationale studenten wat het erg bijzonder maakt. Ook vindt Lisa de ligging van de school erg fijn. Op loopafstand bij het bij het Michiganmeer, een klein winkelcentrum en prachtige natuur in de omgeving maar ook erg dicht bij de grote stad Milwaukee. Lisa heeft het leuk op school maar niet te vergeten ze geniet ervan om te voetballen in het team van Cardinal Stritch.
Naast het voetbal en studeren nodigt de locatie waar Cardinal Stritch is gelegen enorm uit om meerdere steden te verkennen! Is Lisa al toegekomen aan een bezoekje aan Milwaukee, Chicago of eventuele andere mooie plekken?
Als het mogelijk is gaat Lisa graag de omgeving verkennen. Er zijn wat mede studenten die een auto hebben dus daarmee heeft ze zeker al wat van de erg mooie omgeving kunnen zien. Zoals een paar bezoekjes aan Milwaukee downtown en zelfs een paar keer naar Chicago, ook kan ze in de zomer naar een leuk strand aan het Michiganmeer, dit is zelfs op loopafstand. Maar ook de directe omgeving van de school is erg mooi.
Lisa zit momenteel midden in het seizoen, waarin het team uitstekend van start is gegaan. Maakt dit het lastiger om haar te spreken? Of hebben jullie vaste momenten ingepland in de week?
Lisa heeft het nu wel drukker maar er blijft genoeg tijd/ mogelijkheden over om elkaar te spreken. We hebben geen vaste momenten dat we contact hebben, maar meestal voor de wedstrijd en/of na de wedstrijd spreken we elkaar even en na de wedstrijd ontvangen we altijd een berichtje hoe de wedstrijd was. Via whatsapp of videobellen hebben we zeer regelmatig contact waardoor het contact heel goed blijft en we goed op de hoogte blijven van wat daar en hier in Nederland gebeurt.
Wat is volgens u het grootste verschil tussen voetballen en studeren in Nederland en Amerika? Heeft u ook het idee dat Lisa in bepaalde zaken is gegroeid sinds dat ze in Amerika zit?
Het grootste verschil met voetbal is dat het veel professioneler wordt aangepakt. Alles is goed geregeld, de trainingen zijn een stuk zwaarder en gedisciplineerder. Maar dat is wat Lisa juist erg aanspreekt. Daarnaast is het team ontzettend hecht met elkaar, omdat bijna heel het team uit internationale studenten bestaat zit iedereen in hetzelfde schuitje, dit maakt het team wel heel bijzonder. Volgens Lisa kan het Nederlands damesvoetbal en de clubs nog wel wat leren van het voetballen en de manier van trainingen in Amerika.
Het verschil in studeren in Amerika of Nederland kan ik niet zo goed aangeven.
Na de HAVO heeft Lisa niet verder gestudeerd, maar is ze haar studie gaan volgen in Amerika. Het onderwijs vindt Lisa wel heel anders, er wordt meer gekeken naar persoonlijke ontwikkeling en meningen dan alleen naar feitenkennis (Kan ook met de soort studie te maken hebben, Lisa studeert Psychologie) en daarnaast is het een kleine universiteit met veel persoonlijke aandacht waardoor ze ook heel geïnteresseerd zijn in de persoon zelf.
Ik vind dat Lisa op persoonlijk vlak erg gegroeid is. Dat heeft er vooral mee te maken dat ze heel erg op haar plek is in Amerika. Ze doet een leuke studie, ontwikkelt zich goed met voetballen, leuke vrienden maar vooral de hele ervaring! Dit iets wat ze altijd heeft gewild.
Hoe vaak kijkt u naar de wedstrijden van Lisa?
Eerlijk gezegd niet zo vaak. Het is niet altijd mogelijk om de wedstrijden via internet te zien. Cardinal Stritch heeft deze faciliteiten niet. Wel kun je via een live verslag de thuiswedstrijden volgen. Dus waar mogelijk doen we dat wel. En verder is het vooral mijn man die de wedstrijden terugkijkt, als Lisa de link stuurt van de wedstrijd die gefilmd is.
Lisa heeft bij Cardinal Stritch natuurlijk gezelschap van Annebel Brandts. Trekken Lisa en Annebel veel met elkaar op?
Ja ze zijn erg goede vriendinnen geworden. Ze hadden een beetje contact voordat ze naar Amerika gingen en zijn samen gaan vliegen. Door corona was het in het begin lastig om contact te maken met mede studenten en teamgenoten. (Bij aankomst moesten ze 14 dagen in quarantaine en waren er geen kennismakingsevenementen met het team en mede studenten) waardoor ze erg op elkaar waren aangewezen, maar dat heeft hun band heel erg sterk gemaakt. Ze hebben een bijzondere band en doen eigenlijk een hele hoop samen, het is altijd fijn om iemand te hebben die van hetzelfde land komt met dezelfde gewoontes. Ze delen heel veel mooie en bijzondere momenten samen die je normaal gesproken niet snel meemaakt met iemand. Ze leven samen in een vreemd land en ontdekken de mooiste en leukste dingen, dit maakt hun band wel heel bijzonder. Ik weet zeker dat die elkaar na 10 jaar nog spreken en al hun herinneringen vertellen aan elkaar.
Een traject om in Amerika te gaan studeren neemt vanzelfsprekend een flinke periode in beslag. Hoe heeft u deze tijd beleeft? En hoe is het idee ontstaan bij Lisa om in Amerika te gaan voetballen en studeren?
Toen Lisa ongeveer een jaar of 8 was heeft ze een keer op TV een programma gezien over sporten en studeren in het buitenland. Dat sprak haar zo aan. Dat wilde ze ook. Een paar jaar geleden is een teamgenootje (Anoucke Baas) ook via KingsTalent naar Amerika gegaan en was ze erg geïnteresseerd naar de mogelijkheden. We zijn toen naar een Informatieavond geweest en daarna was Lisa direct erg enthousiast en KingsTalent wilde wel met Lisa samenwerken. Dus toen dachten mijn man en ik “laten we maar kijken waar en schip strand” En zijn we gewoon van start gegaan ons niet realiserend wat er allemaal bij kwam kijken…
We hadden ons daar achteraf gezien misschien niet zo goed in verdiept maar ik vond het een pittig traject. Dit in combinatie met het examenjaar van Lisa was het best veel. Het verzorgen van goed beeldmateriaal, de diverse toetsen, maar ook het contact met de coaches. Lisa heeft veel reacties gekregen. Uitzoeken wat voor school het is, afspraken inplannen wat soms door het tijdsverschil ook lastig was, wat biedt de coach, op welk niveau speelt het team… Allemaal zaken die meespeelde in de keuze voor de school.
Maar het is het allemaal dik waard geweest, want Lisa heeft een hele mooie tijd in Amerika, maakt fantastische dingen mee. We zeggen nog regelmatig tegen elkaar ”wat een mooi avontuur!”
Heeft u nog veel inspraak gehad op haar uiteindelijke keuze? Of hebben jullie haar hier helemaal vrij in gelaten?
We hebben Lisa volledig vrijgelaten in haar keuze. Natuurlijk wel met haar meegedacht, maar de keuze lag volledig bij haar.
Wat zou u anderen willen aanraden die voor zo’n avontuur staan, of juist nog twijfelen?
Onderschat het hele proces er uiteindelijk te komen niet, laat ook je gevoel mee spelen in je beslissing (kies ook voor een leuke omgeving, gezelligheid, sfeer) Maar ga!!!! Het is het allemaal dik waard.
