Isabella Vos is een Limestone Saint! Sinds dit schooljaar is ze student-athlete aan de Limestone University in Gaffney, South Caroline. Wij hebben Isabella gesproken over haar avontuur in Amerika!
Als eerst, hoe is het met je? Hoe bevalt het om een Limestone Saint te zijn?
Het gaat heel goed met me! In het begin was het wel wennen hier in Amerika, omdat ze een aantal dingen toch op een andere manier doen. Je komt na een lange reis aan in je dorm en je weet eigenlijk niet echt wat je moet doen. In het begin ken je niemand en je kent de omgeving ook niet. De eerste week begon pre-season meteen en dan train je twee keer per dag met je team. Hierdoor leer je elkaar wel snel kennen dus dit is uiteindelijk heel goed voor het team geweest. Nu in season trainen we ongeveer zes keer in de week en ook nog eens twee keer liften per week. Dit was ik niet helemaal gewend vanuit thuis. Het wordt wel steeds makkelijker, omdat je gewend raakt aan al het sporten en team. Omdat ik in een team zit met ongeveer 40 meiden kan je veel van elkaar leren en zo maak je automatisch sneller vrienden. Ik kan het af en toe nog steeds niet geloven dat ik mezelf een Limestone Saint kan noemen. Het is heel gaaf om hier op de universiteit te zien dat alle sporten elkaar supporten en naar elkaars wedstrijden komen kijken!
Hoe heb je het gehele traject met KingsTalent ervaren?
Het traject met KingsTalent heb ik als positief ervaren. Toen ik begon met dit traject wist ik eigenlijk niet wat ik moest verwachten en ik had ook geen idee hoeveel werk het zou gaan worden. In het begin ben je vooral bezig met het verzamelen van beeldmateriaal en verschillende toetsen te maken zoals de SAT. Wat ik vooral een pluspunt van KingsTalent vond was de begeleiding die voorafging aan de gesprekken met de coaches in Amerika. Ik wist totaal niet wat ik hiervan moest verwachten en wat voor vragen ik moest stellen. Dit gesprek is heel belangrijk, omdat je zo veel informatie kan winnen over het team, de universiteit, je speelmogelijkheden en bijvoorbeeld je scholarship. Als je dan eenmaal voor een universiteit hebt gekozen begint het echte werk. Er moet zoveel gebeuren voordat je op het vliegtuig stapt en KingsTalent begeleid je hier letterlijk stap voor stap in. Zonder deze hulp is het bijna onmogelijk om het allemaal op tijd voor elkaar te krijgen.
Wat is voor jou de reden geweest om te kiezen voor een avontuur in Amerika? En waarom bij Limonestone University?
Toen ik in 6VWO zat was ik naar verschillende studies in Nederland aan het kijken en kwam ik erachter dat ik eigenlijk nog geen idee had wat ik wilde gaan doen. Ik ben mijn hele leven al veel bezig met hockey en ik wilde hier ook zeker nog niet mee stoppen. Verschillende mensen uit mijn omgeving hebben dit avontuur ook gedaan, dus ik ben bij hun gaan rondvragen wat hun ervaringen zijn en waarom ze gekozen hebben om dit te doen. Na een gesprek met mijn ouders heb ik besloten dit avontuur aan te gaan! Ik heb uiteindelijk voor Limestone gekozen, omdat ik een hele goede klik had tijdens het gesprek met mijn coach. Ik vond dit zelf heel belangrijk, omdat zij uiteindelijk degene is die je het hele jaar met verschillende dingen kan helpen. Heel was heel toevallig dat mijn oude hockey coach ook bij Limestone heeft gespeeld, waardoor ik al wel van Limestone afwist. Ten slotte had ik van Tim en mijn coach gehoord dat de faciliteiten op Limestone heel goed zijn. We hebben een goed turf field, mooie lockerrooms en een grote gym waar we met een aparte coach twee keer per week liften.
Hoe reageerde je omgeving toen je met het grote nieuws kwam?
Mijn omgeving was totaal niet verbaasd toen ik met het nieuws kwam dat ik naar het buitenland ging om te studeren en hockeyen. De mensen in mijn omgeving weten dat ik heel erg van hockey maar ook van reizen houd. Mijn moeder moest in het begin wel wennen dat ik voor een lange tijd in het buitenland ging wonen, maar uiteindelijk waren mijn ouders mijn grootste supporters.
Heb je veel contact met het thuisfront? Op welke manier doe je dit?
Over het algemeen heb ik veel contact met de mensen thuis. Ik Facetime mijn ouders een aantal keer in de week om te kijken hoe het daar allemaal gaat. Soms sturen mijn ouders wat jaloersmakende foto’s van de vrijdag middag borrel die een grote rol speelt in onze familie. Ik spreek eigenlijk elke dag mijn vrienden gewoon via Whatsapp of via Facetime. Ondanks het tijdverschil is het prima te doen om gewoon contact met iedereen te houden.
Wat is voor jou het grote verschil tussen sporten en studeren in Nederland en Amerika?
Het grote verschil tussen het sporten in Amerika en Nederland is de hoeveelheid sporten. In Nederland was ik gewend om twee keer in de week te trainen en standaard één wedstrijd had op zaterdag. Het rooster ziet er hier een stuk anders uit, als we één keer per week een wedstrijd hebben dan hebben we vijf dagen training van twee uur en een dag vrij. Afgelopen week hadden we zelfs drie wedstrijden in de week en een dag vrij. Dit is heel intensief en daar moet je je echt aan aanpassen. In Nederland hoefde je eigenlijk ook bijna nooit ver te reizen. Het maximale was ongeveer 40 minuten bij mij. Hier hebben wij in het begin van het seizoen twee keer naar Pennsylvania gereisd. Dat is ongeveer 10 uur heen en 10 uur terug. Op vrijdag hadden we dan bijvoorbeeld training van zes uur in de ochtend tot acht uur en daarna gingen we gelijk de bus in. Op zaterdag hadden we dan de wedstijd en gelijk na de wedstijd gingen we weer 10 uur terug de bus in.
Nog een groot verschil met Nederland is de saamhorigheid. Iedereen op de universiteit is heel hecht en supporten elkaar door naar elkaars wedstrijden te komen kijken. Ik vind dit zelf heel leuk, omdat het echt serieus genomen wordt. In Nederland was dit veel minder
Wat mis je het meest aan Nederland? Wat juist niet?
Ik mis mijn familie en vrienden toch wel het meest. Niet altijd alles is hier makkelijk en leuk en soms wil je dan toch gewoon even lekker thuis zijn in plaats van in je dorm. Ook mis ik het gezonde eten. Bijna alles wat hier in de dining hall geserveerd wordt is ongezond en op gegeven moment wordt dat vervelend. Ik was van thuis gewend dat er bijna elke avond een verse HelloFresh maaltijd op tafel stond. Nu loop je de “caf” in en moet je maar geluk hebben dat er iets is wat je lekker vindt. Wat hier wel heel fijn is, is dat je veel vrijheid hebt. Je woont op jezelf dus je heb geen regels die je ouders je kunnen opleggen zoals welke tijd je thuis moet zijn. Je kan zelf bepalen wanneer je gaat eten en wat je op een dag gaat doen.
Je hebt recent tegen Lotte Kanters, je oude teamgenoot, gespeeld. Hoe was het om haar in een ander tenue dan dat van jou te zien?
Ongeveer een jaar geleden begon ik dit proces en kwam ik enthousiast op de hockey training aan om dit aan Lotte te vertellen. Ik vroeg haar wat haar plan voor dit jaar zou zijn en dat wist ze nog niet helemaal. Ik zei gelijk dat ze dit ook moest doen omdat dit echt perfect voor haar zou zijn. Ik weet nog heel goed dat ze zei “ Nee joh Isabella, ik kan toch helemaal geen Engels. Dan kan ik mezelf niet eens redden daar”. Kijk waar we nu zijn, een jaar later stonden we in plaats van naast elkaar tegenover elkaar. Aan de ene kant vond ik het zo leuk om Lotte te zien in de competitie als tegenstander, maar aan de andere kant was het toch wel even wennen dat we niet meer samen speelde. Gelukkig woont Lotte maar een half uurtje van mij vandaan waardoor we elkaar nog kunnen zien wanneer we willen.
Dit is al weer de laatste vraag. Wat wil jij meegeven aan studenten die twijfelen om het avontuur in Amerika aan te gaan?
Wat ik aan de studenten die twijfelen wil meegeven is dat ondanks dat je misschien bang bent voor iets, het avontuur gewoon aan moet gaan. Je realiseert je pas later hoe gaaf het is dat deze kans aan je gegeven wordt en dat dit een avontuur zal gaan worden dat je de rest van je leven niet gaat vergeten. Je zal het avontuur zeker niet moeten onderschatten, want er gaan situaties zijn waarvan je denkt; “Wat doe ik hier nog?”. Maar als je daar later op terug kijkt, wegen de leukere dingen veel zwaarder dan de wat minder leuke situaties. Het is zo leuk om te zeggen dat je vrienden heb gemaakt over de hele wereld die je de rest van je leven nog gaat spreken. Een tip is om je goed voor te bereiden op de gesprekken met de coaches, omdat dit één van de belangrijkste dingen in je proces is!
