Hockeyster Julie Rodijk vertrok in de zomer van 2019 naar Albany University. Inmiddels is ze bezig aan haar vierde jaar bij de Great Danes. Wij vroegen de verdedigster naar haar ervaringen van de afgelopen jaren.
Je zit nu inmiddels in je vierde jaar bij Albany University. Hoe kwam je op het idee om in Amerika te gaan studeren? En hoe ging je het proces in, wat verwachtte je ervan en hoe heb je het ervaren?
Ik wist nooit precies wat en waar ik wilde gaan studeren en of ik een tussenjaar wilde nemen of niet. In mijn laatste jaar op de middelbare school moest ik toch gaan uitzoeken wat ik wilde gaan doen. Mijn vader, Patrick, en ik hadden een gesprek over de toekomst. Ik had wel wat ideeën, maar nog niks gespecificeerd. Weinig studies trokken mijn interesse en ik had ook geen belang om open dagen te bezoeken bij verschillende scholen. Naast studeren in Nederland kwam ook het onderwerp van hockeyen en studeren in Amerika ter sprake. Ik heb namelijk altijd een grote passie voor hockey gehad en dat maakte dit dus zeker een mogelijkheid. Diezelfde avond begonnen mijn vader en ik op het internet te zoeken naar de mogelijkheden en kwamen we al heel snel bij KingsTalent terecht. Ik vulde een aanmeldingsformulier in op de site, niet denkende dat ik vier jaar in Amerika zou doorbrengen. Een paar dagen na het versturen van het aanmeldingsformulier werd ik al gecontacteerd door KingsTalent. Tijdens dit telefoongesprek werden mijn interesses voor sporten en studeren in Amerika in kaart gebracht. Het was een erg fijn gesprek en dus ging ik naar het KingsTalent kantoor voor een fysiek gesprek. Vanaf toen verliep alles best wel snel. Helaas was mijn proces pas wat later van start gegaan, dus had ik de jaarlijkse KingsTalent showcase gemist, maar met alle goede hulp die ik ontving van KingsTalent en vooral mijn vader, is het toch gelukt.
Welke dingen heb je buiten je studie en hockey om gedaan? Welke plekken heb je bezocht?
Ik heb meerdere teamgenootjes en vrienden opgezocht in onder andere New York, Pennsylvania, New Jersey en Maine. Daarnaast ben ik meerdere malen naar New York City geweest, waar ik van alles heb gezien. Ook ben ik twee keer op Springbreak vakantie geweest naar Tampa in Florida. Ten slotte ben ik ook nog naar een MLB Baseball wedstrijd van ‘de Phillies’ geweest, wat ik erg leuk vond.
Als je iets vanuit Amerika mee naar Nederland zou mogen nemen, wat zou het dan zijn?
BAGELS!!!!!! New York en New Jersey bagels zijn echt de beste bagels ooit. Om de hoek van onze campus is er een klein cafeetje, waar ik meerdere malen per week mijn standaard ice coffee en bagel haal. Hiernaast is het competitieve aspect van zowel hockey en school iets wat ik heel erg waardeer. Op het veld wil iedereen de beste zijn en hetzelfde geldt in het klaslokaal. De Nederlandse zesjescultuur is hier zeker niet te vinden.
Hoe kijken ze thuis mee naar jouw avontuur? Houd je veel contact met de mensen thuis?
Ik kom uit een groot gemixt gezin, dus extra veel familie om te missen. Mijn ouders zijn heel erg trots op mij. De grootste supporter is mijn opa “Joy”. Elke vrijdag en zondag staat daar de livestream van mijn wedstrijd aan en krijg ik na iedere wedstrijd feedback van mijn opa. Het idee dat mijn familie zo toch een beetje mee kan kijken en mij kan volgen doet mij heel erg goed, zelfs tijdens de wedstrijd. Daarnaast houd ik veel contact met mijn vriendinnen via groepschats en social media. Soms is het lastig wanneer we allemaal druk bezig zijn met onze studies, maar het fijne is dat wanneer ik weer thuis ben, het eigenlijk altijd goed zit en het voelt alsof ik nooit weg ben geweest.
Wat is echt het gaafste wat je tot nu toe hebt meegemaakt? Iets wat je nooit meer gaat vergeten (dit mogen natuurlijk ook meerdere dingen zijn).
Vorig seizoen speelde wij in de finale van onze competitie de “America East”. We waren al een paar dagen in Maine en verbleven in een hotel met het hele team. De sfeer van die trip was erg goed! Op de dag van de finale zat het stadion bomvol met publiek, 99% van de supporters waren voor UMaine, maar dat maakte niet uit.. Haha. We speelde een erg goede wedstrijd die dag en belandde zelfs in “overtime”. Nadat er in de overtime nog steeds niet gescoord was, gingen we verder met de shoot-outs, ZENUWSLOPEND! Jammer genoeg hebben we het kampioenschap niet mee naar huis kunnen nemen, maar het was ondanks het verlies een onvergetelijke week.
Hoe zie jij jouw toekomst voor je? Heb je al plannen voor na je Amerikaanse avontuur?
Ik zit in mijn 4e en laatste jaar en verwacht af te studeren in mei 2023. Als ik ben afgestudeerd zou ik heel graag mijn avontuur hier willen verlengen, door nog een master te gaan volgen. Ik ben van plan te transferren naar een andere universiteit om mijn MBA te halen. Hierna weet ik niet precies welke kant ik op wil, ik heb het hier heel erg naar mijn zin en wil hier nog zoveel meer ontdekken. Het lijkt mij leuk om misschien nog een paar jaar hier te wonen, werken en reizen.
Dit is alweer de laatste vraag. Wat zou je willen meegeven aan jongens of meiden die een Amerikaans avontuur overwegen?
Als je het aan het overwegen bent zou ik het SOWIESO proberen. Het is voor mij de beste keuze geweest op dat moment. Ik had nergens anders willen studeren en het is een onvergetelijke en bijzondere ervaring. Daarnaast zal je ook vloeiend Engels leren spreken en zoveel interessante mensen ontmoeten. Het belangrijkste is dat je een passie hebt voor sporten, omdat je hier iedere minuut van de dag mee bezig bent. Uiteindelijk is het avontuur het dan ook meer dan waard!
