Volleybalster Susan Reinders verruilde in de zomer van 2022 haar Nederlandse volleybalcarrière voor een Amerikaans avontuur. Hierbij vertrok ze naar Mars Hill University om daar sport en studie te gaan combineren. Inmiddels heeft de Senior volleybalster 15 wedstrijden gespeeld voor de Lions, waar ze haar waarde meermaals bewees. Wij spraken haar over haar bevindingen en haar afgelopen seizoen in het sportgekke Amerika.
Allereerst, hoe is het met je? Wanneer ben je in Amerika geland en hoe bevalt het leven in North Carolina tot nu toe?
Ik heb het enorm naar mijn zin. Op 5 augustus ben ik in het vliegtuig gestapt richting mijn avontuur. Het combineren van studeren en volleyballen vind ik echt heerlijk. Wij begonnen 8 augustus, in verband met mijn master, direct al met lessen, wat wel heel druk was met pre-season. We hadden dan 6 uur training en 4,5 uur school op een dag, maar gelukkig is er niemand die gek opkijkt als je in sportkleding naar de les komt, want dat is hier heel normaal. Plus het feit dat je soms dagen hebt dat je na een ochtendles de hele dag aan het reizen was voor een scrimmage.
Hoe ben je op het idee gekomen om te gaan sporten en studeren in Amerika? Wat heeft KingsTalent hier voor rol in gehad?
Toen ik op de middelbare school zat, was ik een keer benaderd. Alleen vond ik het toen nog te spannend om het proces te starten en naar Amerika te gaan. Maar toen ik in mijn derde jaar weer een bericht kreeg of ik geïnteresseerd was om mijn master in Amerika te doen, dacht ik gelijk ‘JA’! In de tussentijd was het namelijk enorm gaan kriebelen.
Hoe heb je het gehele traject met KingsTalent ervaren?
Heel prettig. De gesprekken verliepen eigenlijk erg soepel, omdat ik al wat ouder was, kon ik eigenlijk het hele traject met KingsTalent doen zonder veel via mijn ouders te hoeven doen. Het is veel papierwerk, zoekwerk en overleg met KingsTalent en scholen, maar het is al het werk zeker waard.
Hoe reageerde je omgeving toen je met het grote nieuws kwam?
Ik kreeg direct veel steun vooral door mijn familie. Toen ik uiteindelijk de scholarship had getekend, werd het wel heel ‘echt’ voor mijn ouders, maar iedereen heeft mij eigenlijk vanaf het begin gesteund en aangemoedigd om dit te doen. Als je zo’n kans krijgt moet je die eigenlijk aangrijpen.
Waarom heb je uiteindelijk voor de Mars Hill University gekozen en ben je tot nu toe blij met deze keuze?
Ik was met meerdere scholen in overleg, maar het was een combinatie van dingen. De gesprekken met de coach waren erg prettig, het team speelt op hoog niveau, goede scholarship en doordat het een wat kleinere school is, heb je echt persoonlijk contact met klasgenoten en docenten en dat leek mij erg prettig. Ik ben zeker blij met de keuze. Iedereen werkt hard, de omgeving is mooi, we hebben echt een goed team en de mensen in North Carolina zijn super aardig. De keuze van de school zelf is uiteindelijk ook belangrijk, want je bent STUDENT-athlete en het persoonlijke contact met de docenten is heel fijn.
Is sporten en studeren goed te combineren? Houd je nog vrije tijd over?
De eerste drie weken combineerde ik een volledig pre-season programma met een bootcamp van mijn master. Hierdoor ging ik om 7:15 de deur uit om te ontbijten. Dan had ik verdeeld over de dag: 3 lessen van mijn master, 2 baltrainingen, krachttraining en conditietraining en dan liep je om half 6 met het team naar ‘the cafeteria’ voor het avondeten. De eerste weken hadden we dus nauwelijks vrije tijd, maar toch was het gelukt om op een avond met de helft van het team naar South Carolina te rijden om in een country bar te gaan linedancen. Het voordeel van deze drukke periode is dat ik nu heel veel tijd over heb. Plus waren we de derde week van pre-season eigenlijk drie dagen volledig onderweg, waardoor je ook weinig tijd over had. Toch was dit heel gezellig, zo zijn we in andere staten geweest en kan ik al inmiddels een paar Amerikaanse eettenten afstrepen.
Wat is voor jou het grote verschil tussen sporten en studeren in Nederland en Amerika?
Alles is hier veel professioneler. De combinatie tussen school en sport is enorm goed geregeld. Ze willen wel dat ik alle lessen volg, maar soms eerder weg is geen probleem. Het volleybal programma wordt zo ingevuld dat ik tussen mijn lessen door trainingen heb. Docenten en andere mensen van de faculteit zijn nauw betrokken bij de sport. Ze komen kijken bij de wedstrijden of feliciteren je met de overwinning. En voor goede faciliteiten moet je echt in Amerika zijn. Een fueling station in de lockerroom, treatment voor- en na de training, ijswater bij de training en als je extra uren wilt maken, kun je zo de sporthal in. De combinatie is echt heerlijk!
Wat mis je het meest aan Nederland? Wat juist niet?
Toch wel mijn familie en vrienden. We videobellen of appen bijna dagelijks, dus heimwee heb ik zeker niet. Ik zei vorige week nog tegen mijn zus: ‘Ik heb het zo druk dat ik eigenlijk geen tijd heb om jullie te missen.’ Dit is ook zo, maar toch even een avondje met hen op de bank of spontaan met je vriendinnen lunchen in de stad is niet zo 1-2-3 mogelijk. En dat ik overal even snel naartoe kon op de fiets (sorry heel Nederlands dit), maar hier ben je heel afhankelijk van auto’s. Op de campus kan ik overal naartoe lopen, maar als ik naar Walmart wil, moet ik altijd een teamgenootje vragen om mij te brengen, die zelfstandigheid van mijn fiets mis ik dan soms wel.
Op de een of andere manier hadden wij thuis veel ‘neefjes’ oftewel van die steekvliegjes. Die heb ik hier echt nog niet gezien. In Nederland zit ik de hele zomer onder de muggenbulten, maar hier in de bergen zijn die nauwelijks te zien.
Wat hoop je uit dit grote avontuur te halen/leren?
Ik hoop dat ik op volleybal gebied mezelf veel ontwikkel en fysiek sterker terugkom. Uit de ervaring zelf hoop ik veel geleerd te hebben, doordat ik hier met zoveel verschillende culturen ben. Ik heb hier mensen leren kennen uit Servië, Frankrijk, Venezuela, de Bahama’s, Spanje en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik merk nu al dat ik anders naar de toekomst kijk en ‘avontuurlijker’ ben geworden, dus ik ben benieuwd hoe erg ik veranderd zal zijn na een heel jaar.
Dit is alweer de laatste vraag. Wat wil jij meegeven aan studenten die twijfelen om het avontuur in Amerika aan te gaan? Zou je de combinatie van sporten en studeren in Amerika aanraden aan anderen?
Heel standaard, maar doen doen doen! Het is zo’n gave ervaring. De faciliteiten die je hier hebt, wat de coaches en de school voor het sporten over hebben, is iets waar bijna geen professioneel programma in Nederland aan kan tippen. Het is een ervaring die niemand jou meer zou afpakken en je kan je familie met één druk op de knop zien. Je leert zoveel nieuwe mensen kennen en je leert jezelf ook heel anders kennen. Als je twijfelt kun je ook altijd al in gesprek gaan of een student-athlete benaderen. Iedereen wil maar al te graag praten over hoe het hier in the States is 😉
