Bron: Ivan Boden, Instagram: @iboden
Jady van Gils, een inmiddels 21-jarige senior hockeyster bij East Stroudsburg University (ESU), kan tot nu toe terugkijken op een buitengewoon leerzaam en succesvol avontuur. Van het binnenhalen van de één na de andere individuele prijs tot aan het halen van ongekend teamsucces, Jady maakt het allemaal mee aan de andere kant van de oceaan.
Jady, die inmiddels al in haar laatste jaar zit als student-athlete, blijft langer dan gepland. Wanneer ze naar Amerika vertrekt, is dit in eerste instantie voor een jaar. Ze kijkt hoe het leven in de VS bevalt en kan dan eventueel langer blijven. Jady’s hockeyteam is erg groot en haar doel is dan ook om regelmatig te kunnen starten in de basis. Verder hoopt ze veel mooie herinneringen te maken. Uiteindelijk start ze veel en bereikt ze de halve finale van de Nationals. Ook krijgt ze vanaf dag één een soort buddy (little sister) waar ze vragen aan kan stellen. Hier heeft ze onmiddellijk een goede klik mee. ”Ik voelde me gelijk welkom.” Ze wordt goed opgevangen en krijgt daarnaast volledige support van haar familie. Die ondanks het gemis, haar in alles steunen. Samenhangend heeft dit ervoor gezorgd dat Jady langer besluit te blijven.
In haar tweede jaar bij East Stroudsburg University (ESU) beleeft Jady een bijzonder succesvol seizoen. Na een jaar als rechtsbuiten wordt ze naar het midden verplaatst. Dat is wennen, maar geeft haar meer vrijheid. Het team is hechter dan ooit en heeft een duidelijk doel: de PSAC (Conference) en Nationals winnen. “Als je zo’n doel hebt, dan weet je ook wel dat de koppen dezelfde kant op staan.” ESU begint het PSAC-toernooi met een wedstrijd tegen Kutztown (het nummer één gerankt team). Die verslaan ze, waarna ze tegen Millersville komen. Als ook Millersville wordt verslagen in overtime is Jady’s team geplaatst voor het NCAA nationaal toernooi. Daar weten ze Assumption ook nog eens te verslaan: de finale van de Nationals is bereikt. In de finale treffen ze rivaal Shippensburg – een ploeg die ze in Jady’s tijd nog niet eerder hebben verslagen. ”Dus we wisten dat het een moeilijke zou zijn.” Na een spannende finale weten Jady en haar
teamgenoten aan het langste eind trekken. Na een assist van Jady, 36 (!) seconden voor tijd weten ze de winnende te maken en daarmee het nationaal toernooi binnen te slepen. Een knappe prestatie die haar nog lang zal bijblijven. ”Dat je dan met het hele team het veld op stormt, dat je het samen wint. Dat is gewoon een heel mooi gevoel.”
In Seattle vieren ze groots feest, met een afterparty, trofeeën, petjes en applaus van de vliegtuigcrew. Terug op East Stroudsburg University wacht hen ook nog eens een politie-escort en een juichende menigte. ”Het zit er in elk detail, dat je het niet ziet aankomen en dan komt er toch nog meer.” Het succes is volgens Jady te danken aan verschillende factoren. Zo is het team heel hecht, van de speelsters op het veld tot aan de athletic trainer, die (wat niet vaak gebeurd) meegaat naar de Nationals. Dit hechte team komt ook naar boven in de spannende finale, waarin ze uitgeput en met twee speelsters minder doorzetten en uiteindelijk de finale weten te winnen.
Naast teamsucces, wint Jady ook een berg aan individuele prijzen. Zo wint ze twee keer NFHCA National Player of the Year. Een prijs die enorm veel erkenning geeft voor haar harde werk. Daarnaast wint ze ook nog andere individuele prijzen, zoals All American first team en zelfs PSAC Athlete of the Year. Jady wint de een na de andere award, toch is het elke keer weer bijzonder. ”Ik steek er altijd veel tijd in, maar het komt toch altijd weer als een verrassing. Dat maakt het ook wel heel bijzonder”
Na bijna vier jaar kan Jady terugkijken op een fantastische tijd. Ze komt in Amerika als 17-jarige vanuit de middelbare en is inmiddels een 21-jarige senior met een berg ervaring op zak. Na haar tijd als student-athlete ligt alles nog open. Zo staat ze open voor een eventueel langer verblijf in de VS, bijvoorbeeld als coach. Ook ligt de mogelijkheid er om terug te keren naar Nederland. Wat haar toekomst ook brengt: Jady heeft genoten in Amerika. “Die herinneringen pakt niemand ons meer af.”
