Anoucke Baas vertrok twee jaar geleden alweer naar de VS. De tijd vliegt en Anoucke is alweer op de helft van haar avontuur. Nog twee jaar en ze haalt haar bachelor diploma. Wij denken dat Anoucke al aardig is “ver-Amerikaanst” is. We doen even de proef op de som en vragen het haar…
Anoucke je tweede jaar in de VS zit er alweer bijna op. Ben je al helemaal ver-Amerikaanst?
Haha, ja ik denk dat je dat wel kan zeggen. De Amerikaanse gewoontes zijn normaal geworden en het Engels gaat nu vloeiend – m’n teamgenoten hier zeggen zelfs dat ik een zuidelijk Amerikaans accent begin te krijgen, haha.
Kun je jouw wereld eens omschrijven voor alle volgers in Nederland? Hoe ziet een dag als een student-athlete eruit? Heb je het goed naar je zin?
We zijn net klaar met Spring season, waar we elke dag van maandag tot vrijdag trainden. Daarnaast heb ik zelf dit semester elke dag les vanaf 8 uur ’s ochtends tot 11 uur of soms 1 uur ’s middags. Ik probeer altijd ergens een uurtje te slapen tussen school en training, maar soms is het lunchen en door naar training die begint rond 3/4 uur.
Dit Spring season was in de eerste paar weken veel kracht- en conditietraining, opgevolgd door meer voetbalsessies die we de laatste paar weken hadden. De kracht- en conditietraining is natuurlijk nooit leuk om te doen, maar het hoort erbij om fitter te zijn voor de leukere voetbalsessies daarna.
Hoe gaat het met de studie? Welke studie volg je? Is het moeilijk?
Ik studeer nog steeds Exercise Science. Het gaat goed en ik ben blij met mijn gemiddelde op dit moment. Het niveau is niet per se moeilijk, maar het is soms wel veel werk om alles bij te houden zeker als je nog trainingen ernaast hebt. Maar we worden goed begeleid door o.a. een academische coach en hebben daarnaast een verplicht aantal studiesessies, afhankelijk van je gemiddelde.
Je bent een van de jongste KingsTalent talenten die we ooit naar de VS hebben begeleid. Volgens mij was je nog 16 of net 17. Hoe heb je de eerste jaren in de VS ervaren? Hoe werd je opgevangen bij aankomst? Werd je goed geholpen?
Ja klopt, ik was nog 16 (bijna 17) toen ik hier voor het eerst aankwam. De eerste paar dagen/weken waren best lastig, maar als onderdeel van een sportteam word je gelijk opgevangen door het hele team – zeker als je uit het buitenland komt. Voor het seizoen begon deden we ook wat teamactiviteiten om elkaar beter te leren kennen, dat hielp erg. Daarnaast heb ik vooral met alle andere eerstejaars een hechte band opgebouwd, die er nu trouwens nog steeds is.
Hoe heb je het afgelopen seizoen ervaren? Ging het goed? Het was een beter seizoen dan het jaar ervoor toch?
Ja dat was het zeker. Afgelopen seizoen was gezien de resultaten zelfs het beste seizoen sinds 2008. Onze coach heeft het vaak over de verandering van onze cultuur – er word steeds meer van ons verwacht qua niveau, fitness, en instelling. Betere en fittere speelsters worden binnengehaald en de competitie binnen de groep word zwaarder. We zitten in een stijgende lijn en er worden volgend seizoen nog betere resultaten van ons verwacht.
Kun je ons meenemen in de sportbeleving? Hoe wordt het damesvoetbal beleefd in de VS?
De sportbeleving is veel intenser als bij een amateurclub in Nederland. Er word van je verwacht dat je niet gewoon even je best doet tijdens training en wedstrijden, maar ook buiten het veld al je beslissingen goed zijn voor je prestaties. Elke maand bijvoorbeeld worden we gemeten op onze lichaamsvet en spiermassa, en hebben we regelmatig conditietesten – die je mag blijven herhalen totdat je je tijd verbeterd.
Het damesvoetbal is hier erg populair. Hoewel het in Nederland behoorlijk aan het opkomen is, is het nog steeds niet te vergelijken met de aandacht die er hier voor is.
Wat staat er de komende weken / maanden te wachten? Kom je terug naar Nederland voor de zomer?
Komende weken is er veel afsluiting van het jaar. We hebben meetings met onze coach, Green & White awards (prijsuitreiking voor sporters), Go Green weekend met sportwedstrijden en muziek en eten etc., en uiteindelijk Finals week (laatste toestweek) en Graduation (diplomauitreiking voor de afgestudeerden). Daarna vlieg ik inderdaad weer terug naar Nederland om daar de zomer door te brengen.
Hoe kijk je terug op de afgelopen jaren in Amerika? Had je vooraf een idee dat het zo tof zou zijn?
Nee ik had nooit verwacht dat ik het zo erg naar m’n zin zou hebben. De tijd vliegt voorbij, ik ben nu bijna halverwege mijn studie, maar het voelt alsof ik nog maar net ben begonnen. Dit klinkt heel cliche maar ik denk dat de 4 jaar hier het hoogtepunt van m’n leven zullen zijn. Ik ben vooral blij met de mensen die ik hier heb leren kennen, die ik sowieso nog voor een lange tijd na m’n studie nog ga zien.
Wat wil je onze volgers meegeven die wellicht nog twijfelen om de stap te maken?
Alle moeite die je hier in steekt als voorbereiding, is het dubbel en dwars waard. Het is een grote stap, maar een ervaring om nooit te vergeten.
