Na twee seizoenen zit de tijd als student-athlete er voor Karlijn Roijakkers bijna op. We kijken hier samen terug op hoe ze haar tijd in de VS heeft beleefd zowel als sporter als student. Daarnaast nemen we een kijkje in de toekomst.
Hallo Karlijn! Je hebt er je tweede seizoen alweer opzitten, maar hoe is het nu in de Californische zon?
Het gaat goed! Ik zit nu in mijn laatste semester, in mei studeer ik alweer af. Het is in de VS vaak gebruikelijk dat seniors niet meer mee trainen, maar dat doe ik wel gewoon. We trainen nu in principe 5 dagen per week, en beginnen dan altijd om 10 uur. Vergeleken met vorig jaar is dit wel fijn, toen moest ik nog vaak om 6 uur ’s ochtends opstaan. Ik volg nu nog maar één vak omdat ik tijdens mij vorige semesters extra vakken gedaan heb, dus met mijn studie is het redelijk rustig. Ik heb daarnaast nog twee bijbaantjes hier, namelijk als Athletic Event Staff (dan doe ik van alles bij andere wedstrijden) en als tutor voor zowel kinderen/tieners van de basisschool en highschool. Goed te combineren en zo verdien ik ook nog lekker wat bij!
Karlijn jij hebt er voor gekozen om na je eerste seizoen in de VS nog een seizoen er achteraan te plakken. Heb je het tweede seizoen andere ervaringen opgedaan op sportief vlak dan het eerste seizoen?
Ik ben heel erg blij dat ik besloten heb nog wat langer te blijven. Mijn rol in het team is erg veranderd, ik heb nu heel wat verantwoordelijkheid waar ik veel van heb geleerd (en nog steeds). Ik heb hockeyend nog veel meer stappen gemaakt en merk dat ik nog steeds veel bij leer. Ik denk ook dat ik van mijn tweede seizoen iets meer bewust heb kunnen genieten, aangezien ik helemaal gewend was en wist wat ik kon verwachten.
Je bent verkozen tot All-Tournament speelster, wat vond je van deze titel en heb je het goed gevierd met je teamgenoten?
Ik was eigenlijk best wel verrast. Ik ben niet echt een speelster die opvalt door het maken van veel goals en dergelijke (wat ik de VS toch al gauw een criterium is voor dit soort awards), maar dat maakt het des te specialer dat ik puur vanwege mijn spel verkozen ben. Het was ook leuk hoe mijn team reageerde, ze zeiden allemaal dat ik deze waardering echt verdiend had.
Jij was dus al bekend met het fenomeen student-athlete na je eerste jaar, heb je hierdoor nieuwe student-athlete’s kunnen helpen en hoe gaat dat dan?
Ja zeker! In het begin moest ik zelf nog veel leren over wat het student-athlete zijn nu precies inhoudt. Die ervaringen neem je mee, en daar kun je anderen weer mee helpen. Zo ontferm ik me een beetje over de nieuwe student-athletes in ons team en zorg ik dat ze naar mij komen als ze ergens vragen over hebben of gewoon even ergens over willen praten. Maar ik merk ook dat je ook goed toekomstige student-athletes kunt helpen. Zo krijg ik regelmatig berichtjes op Facebook en Instagram van meiden die misschien de overstap naar de VS willen maken en vragen hebben.
Nu komt misschien wel de lastigste vraag van het interview, als je moet kiezen welk jaar vond je leuker en waarom?
Haha dat is zeker een lastige vraag. Ik heb echt twee topjaren gehad, maar als ik dan echt moet kiezen dan ga ik toch voor mijn tweede jaar. Dit komt vooral omdat ik me nu veel meer op het hockeyen heb kunnen focussen doordat het allemaal niet zo nieuw meer was. Ik ben dan ook een stuk vrijer en daardoor beter gaan spelen. Inmiddels kende ik het team ook een stuk beter, en woon ik samen met mijn beste vriendinnen binnen het team. Ook ben ik dit seizoen captain geworden, wat ik echt heel erg gaaf vond. Die extra verantwoordelijkheid is echt een uitdaging geweest.
Nu je tijd er als student-athlete in de VS er bijna op zit, heb je al plannen voor wat je gaat doen als je weer in Nederland bent zowel op sportief en educatief gebied?
Zoals het er nu uitziet ga ik verder met hockeyen in Nederland en daar een tweede master doen. Ik haal hier dit jaar mijn Master of Arts, en wil daar een Master of Science bij hebben. Ik heb wel gemerkt dat het student-athlete zijn echt deuren voor je open zet. Zo heb ik van verschillende coaches uit het buitenland de vraag gekregen of ik daar zou willen komen hockeyen. Dus wie weet in de toekomst!
Naast dat je hebt gestudeerd en gesport, heb je ook wat reizen gemaakt zagen we op je social media voorbij komen. Is hier genoeg tijd voor en heb je nog wat aanraders voor toekomstig student-athlete’s?
Daar is zeker genoeg tijd voor! Wij hebben het geluk dat we vaak ver moeten vliegen voor wedstrijden. Dit neemt veel tijd in beslag maar zo zien we wel erg veel van het land. We hebben onder andere New York, Niagara Falls, Michigan Football, en Boston bezocht met het team. Ook ben ik zelf in het weekend/de vakanties naar San Francisco, Los Angeles, San Diego en Lake Tahoe geweest. Als ik dan moet kiezen dan staan New York, Niagara Falls en Lake Tahoe toch wel in mijn top drie .
Karlijn ik wil je hartelijk bedanken voor je tijd en om af te sluiten, wat zou jij mee willen geven aan iedereen die nog twijfelt om naar Amerika te gaan als student-athlete?
Ik zou zeggen; twijfel geen moment! Het brengt je echt zoveel mooie dingen, ervaringen, en kansen die je nergens anders gaat krijgen. Ik heb zelf nooit ook maar één moment spijt gehad van mijn beslissing om naar Amerika te gaan, kan het echt iedereen aanraden!
Wil jij net als Karlijn een Amerikaans avontuur aan gaan? Sign up now
