Dit wil ik ookSign up now

Stories

Terug naar het overzicht
Interviews

Hoe gaat het met … Tiuri Schieving (AUM)

Hoe gaat het met … Tiuri Schieving (AUM)

 

Tiuri Schieving is begonnen aan zijn tweede jaar als student-athlete bij Auburn University at Montgomery. Spelen in de hitte van Alabama, dagelijks twee keer per dag trainen en natuurlijk school. We kijken met hem achteromen vooruit… Een nieuw schooljaar in het verschiet. 

 

Tiuri! Je begint alweer aan je tweede jaar bij Auburn University at Montgomery! Hoe is het om weer terug te zijn in Montgomery?
Ondanks dat het inmiddels al mijn tweede jaar is wordt het toch extra bijzonder om terug te keren. Omdat ik vorig jaar wat problemen had met de speelgerechtigheid wordt dit daadwerkelijk het jaar dat ik voor het eerst mag spelen! Dus ik heb de hele zomer uitgekeken om terug te keren naar AUM. Het is heel vet om niet meer een van de ‘nieuwe’ spelers te zijn. Je voelt dat je een meer verantwoordelijke rol krijgt in het team en dat er steeds meer verwacht wordt ook.

 

Ik neem aan dat je wel de zomer hebt genoten van de zomer in Europa?
Ik heb echt genoten van de zomer, ik keerde  rond 8 mei terug in Groningen en vertrok pas weer op 2 augustus. Dus ik heb bijna drie maanden zomervakantie gehad. Aan het begin heb ik zoveel mogelijk rondgehangen en gedaan wat je hoort te doen in de vakantie, namelijk niets. Ondanks dat ik daar erg druk mee was heb ik een paar keer mee mogen doen bij mijn voormalige club om enigszins in shape te blijven en het gevoel voor de bal te behouden. Tussendoor ben ik nog naar Lloret en Barcelona geweest. En toen de vertrekdatum weer begon te naderen en ben ik met twee vrienden, vier maal per week gaan sporten. Op 2 augustus vertrok ik toen naar NY City en de 7e vloog ik door naar Atlanta om bij een teamgenoot te verblijven om vervolgens de 9e samen naar Montgomery te vertrekken.

 

 

 

 

Hoe anders is het binnenkomen als tweedejaars? In vergelijking met vorig jaar toen alles nog onbekend en nieuw was?
Je kan verwachten dat bij de meeste terugkomende jongens het iets minder speciaal is, je hebt alles al gezien, je weet wat er te wachten staat en je weet dat school in Amerika ook gewoon school is.. Dus dat nieuwe gevoel, die spanning die je had in je eerste jaar is er een beetje vanaf.  Maar zoals ik net al zei, voor mij is dit jaar alsnog erg bijzonder. Aangezien ik nu dus voor het eerst daadwerkelijk kan meespelen en mee mag naar geweldige tripjes naar o.a. Miami. Het nieuwe jaar betekent voor mij ook nieuwe reisjes, zo is er al gespeculeerd over een paar dagen Hawaii met Simon van Rheeden om Ruben Taks (beiden KingsTalent) te bezoeken mocht dit financieel te doen zijn. Anders is een retourtje naar bijvoorbeeld Chicago zo geboekt voor zo’n 100 dollar!

 

Preseason is in volle gang… Wat staat er op het programma?
Preseason was bij ons dit jaar redelijk mild. We hadden de 10e de dag dat we samen kwamen, kennis maakten en een medische test hadden. De 11e begon het pas echt.

 

Dag 1
De 11e begon preseason met een stevige ochtendtraining om 8 uur, ochtendtrainingen betekenen tijdens preseason dat de ballen niet eens tevoorschijn komen.

Om 2 uur ’s middags begon de tweede training. Een onderlinge pot voetbal waarbij gevraagd werd om hard te spelen. Onze Duitse training vindt het geweldig als er hard gespeeld wordt! ‘S avonds hadden we een uitlooptraining en kwamen de meeste spelers die de ochtend afgehaakt waren (ernstige krampen, overgeven en duizeligheid) weer bij de groep.

 

Dag 2
Dag 2 stond er direct een wedstrijd op het programma! We speelden tegen Martin Methodist, een wedstrijd die gespeeld werd om alle jongens te bekijken en een idee te krijgen wat we dit jaar voor ploeg hadden. We verloren met 1-0 na een penalty maar dat was voor de coach geen enkel probleem, de wedstrijd was ter voorbereiding van het seizoen. Het was pas de tweede dag van het jaar en toch hadden we een redelijke pot voetbal gespeeld. Hoopvol.

 

De rest van de week trainden we tweemaal per dag en werd er veel conditioneel werk gedaan. De 15e hadden we een offday en de 16e begon school, vanaf dan trainen we één keer per dag om 1 uur in de middag. Het warmste moment van de dag is gekozen om ons te laten wennen aan dit weer. Dus dat betekent insmeren en ongelooflijk veel drinken!

 

 

 

De weersverwachtingen voor de komende twee weken geven aan dat het kwik boven de 30 graden blijft! Pfff dat is heet! Hoe ga je hiermee om?
We drinken de hele dag door, enkel water en sportdrank. Andere drank is afgeraden. Dat gaat dan over zo’n 5 liter op een dag. Iedere keer als je traint ben je kletsnat, het is namelijk niet alleen erg warm, het is ook nog windstil hier. Dus er is geen andere manier om af te koelen dan door te drinken en te zweten. Na de training is er vaak een ijsbad beschikbaar en tussen de trainingen door gingen we vaak naar de ‘wellness center’, een gebouw met sportschool, renbaan, zwembaden en hottubs om af te koelen en de spieren te laten herstellen.

 

Wat zijn de doelstellingen voor het komende seizoen?
Het team heeft vorig jaar een erg matig jaar gehad en als team is het de bedoeling om in het tweede jaar van AUM in de NCAA te strijden in onze conference. We spelen in een van de sterkste D2 conferences van het land en spelen de non-conference games ook nog eens tegen topteams, onder andere Lynn en West Palm Beach, twee top-25 teams in de D2. Dus eigenlijk hebben we niet een specifieke doelstelling. We willen dit seizoen iedere wedstrijd strijden en zo veel mogelijk winnen en ons herpakken na vorig jaar.

Persoonlijk heb ik als doel mijn statistieken op te krikken, de speler te zijn die vorig jaar ontbrak in het team en een goed voorbeeld zijn voor de rest van het team. Aangezien ik niet zelf heb gespeeld afgelopen seizoen vind ik het lastig een doel te stellen m.b.t. doelpunten en assists, het voetbal is hier namelijk heel anders dan in Nederland en dat betekent niet dat het makkelijker wordt.

 

 

 

Je hebt er ondertussen ook een jaar studie op zitten. Hoe viel dit te combineren met topsport?
Het eerste halfjaar had ik enigszins wat problemen. In Amerika is studeren heel anders dan in Nederland, je hebt hier namelijk ‘core courses’. Dit houdt in dat ze hier verwachten dat je overal een basiskennis van hebt. Dus ondanks dat mijn major Entrepreneurship (ondernemerschap) is, had ik in mijn eerste semester biologie, filosofie, kunst en wiskunde B. Allemaal vakken waar ik weinig tot geen verstand van heb en dus alles nieuw was. Je begint bij biologie en Wiskunde ook nog eens op relatief hoog niveau omdat de Amerikaanse studenten dit allemaal al hebben gehad op hun high school.

Het tweede halfjaar begonnen mijn eigen vakken, ik had economie, accounting, Engels en computer applications. Ik eindigde dit semester met een 3.6GPA (schaal 0-4) en was hiermee een van de honor students van mijn opleiding. Het combineren met de sport is eigenlijk geen probleem, het niveau is niet bijster hoog en je hebt genoeg tijd om bezig te gaan met studeren, maak niet dezelfde fout als ik door alle vakken waarvan je relatief weinig weet allemaal samen te nemen.

 

Wat mis je het meeste uit Nederland?
Uiteraard mis je je familie, vrienden en vriendin het meeste. Maar ondanks de verre afstand heb je door social media veel contact en is dit goed vol te houden. Helemaal doordat beide ouders en vriendin al meerdere keren langs zijn geweest het eerste jaar was dat voor mij een makkie.

Daarnaast mis ik de Nederlandse supermarkten waar alles lekker goedkoop en vers is. Hier is het lastiger om gezond te leven omdat voedsel hier minder vers is en daardoor al minder aantrekkelijk, gezonde producten zijn vele malen duurder en is er zo ongelooflijk veel aanbod in lekker en ongezond eten. Er zijn hier zo bizar veel plekken waar je gemakkelijk een lekkere maaltijd kan scoren. Ik ken Amerikaanse gezinnen die niet eens zelf meer koken maar dagelijks een drive through pakken omdat het bijna even goedkoop is als zelf koken, en ze zijn hier nou eenmaal een beetje luier.. Je hebt hier zelfs bij de apotheek of Starbucks een drive through..

 

Wat vind je super tof dat we in Nederland niet kennen?
Het eerste wat in me op komt is Panda Express, Chinese fastfood keten waar je heel lekker en goedkoop en complete maaltijd kan halen.

Verder vind ik het concept van de universiteiten heel vet, spelen tegen elkaar, het leven op de campus en scholarships. Ik snap dat dit niet mogelijk is in het Nederlandse systeem maar voor ons Nederlandse voetballers is dit fantastisch.

Ook het enthousiasme voor sport is hier bizar, mannen en vrouwen, opa’s en oma’s, kinderen, alles en iedereen is hier sportfan. En ik snap ook waarom! Voor ik naar de States vertrok had ik weinig interesse in American Football en Basketball. Maar je wordt gewoon meegesleurd in die wereld en het is geweldig.

De wedstrijd die ik heb meegemaakt van de L.A. Lakers is tot nu toe een van de hoogtepunten van mijn avontuur. De sfeer, de amusement tussendoor, alles is gebaseerd op vermaak en snelheid. Honkbal is daarentegen, ook volgens veel Amerikanen om van in slaap te vallen.

 

 

 

Wil je nog iets kwijt aan onze volgers?
Gewoon doen. Ik had voor ik vertrok enige angst voor heimwee, maar dat is gewoon nooit gekomen. Het is zo tof om hier te wonen, de trips die je maakt met je team, de eenvoud die je hebt om zelf te reizen, ik ben hier nu 1 jaar en +- 2 weken en heb inmiddels Miami gezien, New York, Los Angeles, Atlanta, allemaal grote steden en relatief goedkoop om heen te gaan omdat je dan enkel een binnenlandse vlucht nodig hebt en je paspoort.

 

Lijkt het jou ook leuk om in Amerika te sporten en studeren? Meld je dan hier gratis en vrijblijvend aan en dan nemen wij snel contact met je op!

 

 

1
Whatsapp-Kingstalent
Kingstalent
Kan ik je ergens mee helpen? Stuur ons een berichtje. Momenteel zijn we gesloten, maar laat gerust een berichtje achter.