Dit wil ik ookSign up now

Stories

Terug naar het overzicht
Interviews

Een onvergetelijk avontuur, Karlijn Roijakkers plakt er een jaartje aan vast!

Een onvergetelijk avontuur, Karlijn Roijakkers plakt er een jaartje aan vast!

Karlijn Roijakkers verliet vorige zomer het Brabantse Kaatsheuvel voor het zonnige Stockton, onder de rook van California. Bijna een schooljaar later kijken we spreken we met Karlijn over haar avontuur. En wat voor een! Ze heeft het zo goed naar de zin, dat ze er een jaartje aan vast gaat plakken!

 

 

 

Hee Karlijn! Je hebt er alweer bijna een jaartje opzitten bij de University of the Pacific. Hoe is het met je?
Met mij gaat het super goed! Ik heb het nog steeds heel erg naar mijn zin, en geen seconde spijt gehad van mijn keuze om naar de VS te gaan. De tijd is hier echt voorbij gevlogen!

 

 

Hoe bevalt het leven en studeren in Californie? Dat is geen straf zeker?
Dat is zeker geen straf! De temperaturen gaan inmiddels alweer richting de 30 graden hier, dus lekker in het zonnetje trainen of studeren is inmiddels vrij normaal (als het hier 15 graden is staan er speelsters in thermokleding op het veld). Door al die palmbomen die je hier overal tegenkomt heb je toch altijd een beetje een vakantiegevoel. Er is ook genoeg te zien in Californië, zo heb ik inmiddels Los Angeles, San Francisco en San Diego al bezocht!

 

 

 

Ik viel bijna van mijn stoel toen ik je speelschema zag. Als ik het goed heb ben je het afgelopen seizoen drie keer naar de oostkust gevlogen… Om te hockeyen! Een reis van meer dan 6u met het vliegtuig? Hoe is dit bevallen?
Het op en neer reizen is echt een super ervaring geweest! We zijn in Virginia, New York, Massachusetts en Connecticut geweest. Het is natuurlijk al super gaaf om zo verschillende delen van het land te zien, maar voor het teamproces is het ook heel erg goed om zo intensief met elkaar bezig te zijn. De reis is elke keer toch wel lang; minimaal 6 uur vliegen en vaak met een overstap. Maar mij hoor je niet klagen, ik vind het alleen maar super leuk om zo met het team op pad te zijn. Tijdens de trips ligt de focus vooral op hockey (meestal spelen we 3 wedstrijden in 4 dagen tijd), maar soms hebben we wat tijd om er heel even op uit te gaan. Zo hebben we in New York / Canada de Niagara Watervallen bezocht, echt heel erg bijzonder.

 

 

 

En hoe was dit te combineren met de studie?
Over het algemeen heb ik vrij weinig problemen gehad om het drukke schema te combineren met mijn studie. Zeker als je al in Nederland hebt gestudeerd zal de studielast hier wel meevallen. Ik volg hier de master ‘Health, Exercise, and Sport Sciences’, een programma dat ik redelijk gemakkelijk zelf kan invullen met de vakken die mij interesseren. Ik heb natuurlijk goed moet plannen, zeker omdat we toch veel lessen hebben moeten missen, maar de begeleiding is erg goed. Student-athletes krijgen hier toch wel een beetje een voorkeursbehandeling, docenten zullen er alles aan doen om te zorgen dat je goed bijblijft.

 

 

Wat is het grote verschil met hockeyen in Nederland?
Nu ik er zo op terugkijk denk ik dat er twee aspecten heel erg verschillen; de tactische invulling en de beleving. Tactisch gezien is het spelletje hier anders. Het rustig achterin rondspelen zoals dat in Nederland gaat kennen ze hier niet echt. Amerikanen willen aanvallen, aanvallen en nog eens aanvallen. Daardoor is het spelletje hier fysiek ook heel erg veel zwaarder, we rennen echt enorm veel in de wedstrijd. In het begin heb ik daar natuurlijk aan moeten wennen, maar nu gaat het eigenlijk vanzelf en kan ik me niet anders meer voorstellen. Daarnaast is de beleving hier anders dan in Nederland. Ik denk dat dat ook komt omdat iedereen hier veel intensiever met hockey bezig is. Over het algemeen staan we 6 dagen per week op het veld en 3 dagen doen we ook nog krachttraining. Iedereen zet zich zo ontzettend in voor de sport, waardoor elke wedstrijd ook enorm belangrijk wordt. Goals worden soms gevierd alsof het landskampioenschap is gewonnen, iedereen gaat voor elkaar door het vuur, iedereen beleeft elke wedstrijd alsof het een belangrijke finale is.

 

 

Hoe vind je zelf dat je prestaties zijn geweest het afgelopen jaar?
Zoals ik al zei heb ik in het begin even moeten wennen, maar eigenlijk is alles heel erg goed gegaan. Ik heb vanaf het begin meteen in de basis gespeeld en me erg goed kunnen ontwikkelen. Alle uurtjes die ik hier in hockey stop betalen zich goed uit, want ik merk dat ik nog steeds bij leer en beter word. Mijn rol in het team is ook erg veranderd sinds mijn komst. In het begin was ik nog vooral met mezelf bezig om me aan te passen aan de nieuwe manier van spelen, inmiddels is dat niet meer nodig en focus ik me meer op waar ik anderen kan helpen. Dit heeft er inmiddels ook toe geleid dat ik een paar weken terug aanvoerster ben geworden. Een uitdagende rol en ik kijk er naar uit om die het komende jaar zo goed mogelijk in te vullen!

 

 

 

Je gaf zojuist, met een appje, aan dat je nog een jaar langer blijft! Het bevalt uitstekend dus!
Dat klopt! In eerste instantie zou ik tot december 2018 blijven, maar na wat gesprekken met mijn coach hier hebben we besloten dat ik tot mei 2019 bij het team kan blijven. Het is me zo ontzettend goed bevallen dat ik eigenlijk nog niet zo snel al terug wilde, ik ben dus heel erg blij dat ik nog een half jaar langer mag blijven.

 

Wat wil je het komende jaar bereiken? Individueel en als team?
In ons team is veel veranderd. Er zijn vijf seniors afgestudeerd, waarvan vier basisspelers die heel erg belangrijk zijn geweest. De staff hier heeft besloten om ze niet direct te vervangen, maar anderen in het team de kans te geven zich te ontwikkelen en het team te gaan dragen. Ons doel als team is dan ook om als team sterker te worden dan we al waren, en niet afhankelijk te zijn van enkele spelers. Er zit genoeg talent in het team, dus ik denk dat dat zeker gaat lukken. Zelf hoop ik dat ik mezelf kan blijven ontwikkelen en een belangrijke rol kan gaan vervullen centraal op het middenveld. Daarnaast wil ik vooral heel erg genieten van elk moment dat ik hier nog op het veld kan staan, want inmiddels heb ik ervaren hoe snel een jaar voorbij gaat.

 

 

 

Je hebt er nu een jaar opzitten in Cali. Heb je nog tips voor onze jongens en meiden die komende zomer naar de VS vertrekken?
Ik zou zeggen; laat het vooral op je afkomen en geniet er heel erg van. De tijd gaat echt voorbijvliegen! Zorg dat je fit bent zodra je vertrekt, de rest komt vanzelf. Het zal in het begin zeker even wennen zijn, maar je gaat op een plek terecht komen waar je heel erg welkom bent. En vergeet niet dat je niet alleen enorm veel kunt leren van je nieuwe teamgenoten en coaches, maar dat zij ook zeker van jou kunnen leren.

 

1
Whatsapp-Kingstalent
Kingstalent
Kan ik je ergens mee helpen? Stuur ons een berichtje. Momenteel zijn we gesloten, maar laat gerust een berichtje achter.