Het tweede jaar bij de Cardinals is voor Kas van Eekelen al een tijdje aan de gang. De voormalig aanvoerder van NAC Breda Onder-19 is verkozen tot aanvoerder van de Cardinals dit seizoen, fantastisch! Kas is een van de dragers van het team en gaat voorop in de strijd. De defensief ingestelde middenvelder heeft besloten om een reisblog bij te houden vanaf dit seizoen.. hieronder zijn avontuurlijke verhaal van de eerste maanden van zijn tweede jaar!
Juli
Na twee maanden zomervakantie in Nederland was het vrijdag 20 juli weer tijd om terug naar San Antonio te gaan. De vlucht was van Amsterdam naar Houston, met een tussenstop in Washington DC. Van Houston was het dan nog drie uur rijden naar San Antonio, waar ik om 01:00 ’s nachts aankwam. De eerste dagen stonden vooral in het teken van wat spullen verhuizen, koffers uitpakken en weer wennen aan het weer en tijdsverschil. Maandag 23 juli stond de eerste training op het programma. In Amerika is het zo dat je vanaf een bepaalde datum pas officieel mag beginnen met trainen. Voor ons is die datum 8 augustus, tot die tijd hebben we captains practices gehad zonder staf en dus alleen met spelers. Dit duurde twee weken en stond vooral in het teken van de nieuwe jongens leren kennen en fit worden voor pre-season.
Augustus
Deze maand hadden we nog een week captains practice, waar we vanwege de beschikbaarheid van het veld nog steeds maar 1x per dag trainden. Een paar dagen voor de start van het seizoen heeft onze coach om uiteenlopende redenen ontslag genomen, wat betekent dat assistent Chris onze nieuwe hoofdtrainer werd. Woensdag 8 augustus, was de officiële start van pre-season, waar we zo’n twee weken volle bak trainen, meestal twee keer per dag. In 35-40 graden is dit best afzien, maar uiteindelijk moet dit zorgen voor een goede basis voor de rest van het seizoen. Voordat we onze eerste wedstrijd speelden, hebben mijn huisgenoten en ik een echte Amerikaanse ervaring meegemaakt. We zijn namelijk naar een shooting range geweest, waar we met handwapens begonnen, maar al snel overgingen naar automatische wapens en shotguns. Bizar dat je dat zomaar kan doen door alleen maar je ID te laten zien. Een heel bijzondere ervaring, maar ik zal het niet snel nog eens doen. Onze eerste (oefen)wedstrijden stonden gepland op 17 en 20 augustus tegen twee universiteiten uit San Antonio. We speelden de eerste pot gelijk en de tweede wonnen we met 2-1. Een redelijke start dus, maar de focus ging al snel naar een paar dagen later.
Donderdag 23 augustus stond namelijk de vlucht gepland van San Antonio naar Oakland, Californië (4 uur). We vlogen rond 12 uur ’s middags en na een lichte training op donderdag zelf ging de focus snel naar de wedstrijd tegen St. Mary’s. Hoewel we sterk begonnen, stond een flinke les effectiviteit later 6-0 op het scorebord. Het positieve aan collegevoetbal is dat je twee dagen later de kans krijgt om jezelf alweer te herpakken. De dag erop was een mooie kans om de wedstrijd te vergeten, aangezien we Alcatraz en de San Francisco bays bezochten. Dit was heel erg interessant en indrukwekkend en het maakte de trip een stuk beter. Zondag speelden we tegen Cal Berkeley, een team dat tot de 25 beste van Amerika behoort en in de sterkste competitie actief is. Ondanks een vroege rode kaart aan onze kant hielden we de schade beperkt, maar verloren we wel: 1-0. Desondanks konden we op maandag met opgeheven hoofd het vliegtuig weer instappen. Vrijdag was een harde les, maar we hebben ons op zondag tegen een beter team goed herpakt, wat vertrouwen schept voor de volgende wedstrijden. Het blijft bizar hoe we nagenoeg elke uitwedstrijd het vliegtuig pakken en in luxehotels verblijven om een potje te voetballen, maar lang hierbij stilstaan is geen optie, want die week erop was de eerste schoolweek. Ik volg dit semester vijf vakken: Introduction to Information Systems, World Literature, Piano, Accounting 2 en Business Law. De eerste week staat altijd in het teken van elkaar leren kennen en erachter komen wat van je verwacht wordt. Het fijne aan onze universiteit is dat je per les maar met ongeveer 25 man in de klas zit, zodat vragen altijd direct beantwoord kunnen worden, maar ook dat je professor en jij elkaar bij naam kennen, wat de relatie natuurlijk ten goed komt. Gedurende dit semester zal mijn rooster er ongeveer als volgt uit zien. Op maandag t/m donderdag heb ik tussen 07.30 en 14.45 twee of drie lessen en tussendoor trainen we (3x veld en 2x gym). Op vrijdag en zondag hebben we dan een wedstrijd en op zaterdag nog een veldtraining. Als we uit spelen stappen we donderdag het vliegtuig in en komen we op zondag terug.
Aan het einde van de eerste schoolweek, donderdag 30 augustus, pakten we de bus(!) naar Dallas, omdat we vrijdag een wedstrijd hadden tegen SMU, die als 8e geranked staan in de VS. Een zware dobber dus, en dat was ook terug te zien in de veldverhoudingen. Even na rust werd de enige goal gescoord in voor ons het verkeerde doel. Weer een 1-0 nederlaag dus, maar vanwege het feit dat we weinig weggeven tegen hele sterke teams en elke wedstrijd onze kansen creëren geeft het een enigszins vertekend beeld.
September
September begon met Labor Day op maandag, wat een extra vrije dag betekent. Gedurende week had ik school, training en werk, maar gebeurde er niet veel bijzonders. Vrijdag en zondag stonden de eerste thuiswedstrijden op het programma. Vrijdag speelden we tegen Central Arkansas, een ploeg die hun conference afgelopen jaar heeft gewonnen en daardoor de nationals had gehaald, maar een op papier mindere tegenstander dan de vorige wedstrijden. We hebben in de eerste helft een groot aantal kansen gehad, maar wisten er maar twee te verzilveren, waaronder mijn eerste van het seizoen. Helaas hebben we deze voorsprong in de tweede helft weggegeven en konden we in overtime niet meer tot een doelpunt komen: 2-2. Die zondag hadden we gelijk de kans om het weekend met een positief gevoel af te sluiten tegen Oral Roberts uit Oklahoma. Vorig jaar hadden we hier ook tegen gespeeld en 1-0 verloren, dus we waren erop gebrand om ze dit keer wel te verslaan.
We begonnen echter niet sterk en kwamen al vroeg op achterstand. Hoewel we een aantal kansen creëerden en een hoop balbezit hadden, konden we geen vuist maken. In de rust kregen we een enorme preek van de coach en deze wierp niet zijn vruchten af. Schoten: 16-6, eindstand 0-3. Deze statistieken zeggen voldoende over hoe het seizoen zover verloopt. De dagen erop is er een hoop gebeurd binnen het team en de hoop is dat we er met zijn allen sterker uitkomen, zodat we voor de conference begint op één lijn zitten. Ik heb ondertussen ook mijn eerste toetsen gehad en gehaald, maar op grote schaal tellen deze niet zo zwaar mee. Vrijdag vertrokken we vroeg in de morgen richting Ohio. Na een reis van in totaal zo’n 10 uur kwamen we aan in het hotel. De volgende dag hadden we een lichte trainingssessie en ’s avonds de wedstrijd. Ondanks een gelijk opgaande wedstrijd wisten we het net weer niet te vinden. Eén goal in beide helften van hun kant bezorgde ons een 2-0 nederlaag, wederom hadden wij de meeste schoten. De voorbereiding op de conference zit er nu officieel op, dit weekend staat de eerste officiële wedstrijd op het programma, thuis tegen Grand Canyon University. Komende weken ga ik ook meerdere toetsen krijgen, dus er staat me een intensieve periode te wachten.
Fantastisch verhaal Kas! Veel succes met de eerste officiële wedstrijden en je toetsen.. we blijven je op de voet volgen! Benieuwd naar meer dagelijkse avonturen en prestaties van onze talenten? Volg ons op Instagram.
