Afgelopen week wist ze met haar Pacific Tigers een knappe uitzege te boeken bij Stanford en wist ze in het weekend het kampioenschap binnen te slepen.. natuurlijk hebben we het dan over Karlijn Roijakkers! Roijakkers is een van de speelsters bij de Tigers met veel ervaring.. vandaar dat ze ook verkozen is tot aanvoerster het team. Karlijn is onze enige captain op het hockeyveld en dus zochten we haar op om wat vraagjes te stellen over haar aanvoerderschap..
Je bent nu al tijdje aanvoerder van het team en draag dus een extra verantwoordelijkheid met je mee. Hoe ben je eigenlijk aanvoerder van het team geworden?
Dat is eigenlijk vrij snel gegaan! Ik ben in de fall 2017 hier gekomen, en toen in de spring 2018 aanvoerder geworden. Mijn coach heeft het sinds dat ik hier ben begonnen vaak met mij over het aanvoerderschap gehad, en mij laten weten dat hij zeker een captain in mij zag. Nadat ik in mijn eerste semester vooral heb kunnen wennen, heb ik daardoor in mijn tweede semester steeds meer ruimte gekregen om de leiderschapsrol op me te nemen. Ik voelde me helemaal op mijn plek hier en merkte dat ik nu de persoon werd die de kar moest gaan trekken. Doordat de coach dat ook zag heeft hij uiteindelijk besloten om mij aanvoerder te maken.
Heb je het leiderschap altijd al in je gehad? Waaraan merk je dat aan jezelf als speler en persoon?
Ja dat denk ik wel. Ik merk dat ik het vooral super leuk vind om te doen, niet alleen omdat je echt een grotere impact kunt hebben maar ook gewoon om dat je de aangewezen persoon bent om anderen te helpen en beter te maken. Dat laatste geeft me het meeste voldoening, dat ik bijvoorbeeld door iets tegen iemand te zeggen ervoor kan zorgen dat zij het ineens makkelijker heeft of nu de juiste dingen doet in het veld. Het leiderschap zit denk ik in me op het veld als speelster, langs de lijn als coach, maar ook in het dagelijks leven (bijvoorbeeld bij groepsprojecten).
Wat voor type captain ben je in en buiten het veld? Iemand die het team op sleeptouw neemt en voorop in de strijd gaat of iemand die de lijnen uitzet en het overzicht houdt?
Eigenlijk ben ik een combinatie van beiden. Door mijn positie centraal op het middenveld heb ik heel veel invloed op iedereen om me heen, het is dus belangrijk dat ik alles goed neerzet en zorg dat het tactisch klopt. Daarin probeer ik rust uit te stralen, wat de rest vertrouwen moet geven. Maar tegelijkertijd ben ik zo enorm fanatiek en verbaal aanwezig dat ik ook op die manier het team op sleeptouw probeer te nemen. Daarnaast ben ik in ons team de ‘speaking captain’, wat inhoudt dat ik de captain ben (we hebben er drie in ons team) die dingen mag aankaarten bij de scheidsrechter gedurende de wedstrijden. Buiten het veld ben ik denk ik iets meer op de achtergrond, ik probeer te zorgen dat alles gewoon rustig en soepel verloopt en dat een probleem eigenlijk al opgelost wordt voordat het een écht probleem wordt. Ik ben een aanpreekpunt voor mijn teamgenoten als ze ergens mee zitten, organiseer soms teamactiviteiten, en geef alle informatie van de coach door aan het team.
Welke taken draagt een aanvoerder met zich mee in het veld? Voel je een bepaalde druk als je de band om hebt? Wat verwacht de coach van je als captain?Het aanvoerderschap hier brengt behoorlijk wat meer met zich mee dan in Nederland. Aanvoerders in de VS hebben behoorlijk wat aanzien en er wordt toch altijd extra naar ze gekeken. Je kunt dus zeker wel spreken van een behoorlijke verantwoordelijkheid en druk die op je schouders rust, maar zelf vind ik dat alleen maar een leuke uitdaging! Mijn coach verwacht vooral dat ik een voorbeeld ben waarvan de rest kan leren (“lead by example”), dat ik het maximale eis van mijn teamgenoten, en dat verbaal aanwezig ben in het veld en tijdens besprekingen. Ik ben eigenlijk een soort verlengstuk van de coach, een dag een stapje rustiger doen zit er niet in!
Heb je als captain zijnde een hogere positie binnen het team, waaraan merk je dat?
Jazeker! Aan de ene kant merk ik dit natuurlijk door mijn rol op het veld, waarbij iedereen verwacht dat ik zorg dat alles goed staat. Als er iets misgaat dan kijken veel speelsters al snel naar de captain, en als er snel beslissingen genomen moeten worden doe ik dat. Maar daarnaast merk je dat je in het algemeen gewoon wat meer aanzien hebt. Andere sporters/studenten hier kennen je toch vaak als “de captain van het hockeyteam”. Dit komt ook omdat je gewoon wat meer onder de aandacht wordt gebracht, zo sta ik bijvoorbeeld op de posters met ons speelschema en staat er een enorme foto van de drie captains op de buitenkant van onze dug-out. Verder is het ook zo dat ik veel betrokken word in zowel hockey als niet-hockey zaken rondom het team. Ik heb vaak extra gesprekken met de coach waarin hij naar mijn mening vraagt, of waarbij hij mij volledige verantwoordelijkheid geeft over bepaalde dingen. Zo hebben we hier wel eens “captains-practice”, waarbij de captains de leiding hebben over een rustige hersteltraining, of wordt ons gevraagd om met het team op pad te gaan.
Je hebt al wat routine opgebouwd als captain! Wat zou je jongens en meiden meegeven uit ervaring als tip voor potentiële captains?
Ik zou zeggen dat het vooral een hele eer is en dat het heel veel leuke dingen met zich mee zal brengen. Je groeit er echt van als persoon, en je krijgt de kans om nog meer impact op je team te hebben. Maar mijn belangrijkste tip is dat je soms de extra druk die je meekrijgt los moet kunnen laten, je bent immers nog steeds 1 van de 11 op het veld waarbij je eigen taak altijd voorop staat en je moet natuurlijk kunnen blijven genieten van het spelletje!
Interessant om meer te weten te komen over je leadership bij de Tigers! Daarnaast zijn wij natuurlijk ook mega trots op je prestaties die je behaald! Veel succes tegen Vermont en we blijven het volgen.. voor meer dagelijkse avonturen en prestaties van onze talenten; volg ons op Instagram!
