Steven Moerkens ging afgelopen zomer zijn droom achterna, hij ging voetbal en studie combineren in San Antonio, Texas. Met de UIW Cardinals was het doel dit jaar plaatsing voor het Conference Tournament. We praten even bij en kijken gelijk terug op het afgelopen seizoen van Steven en de Cardinals.
Hi Steven, hoe is het leven in de States?
Het leven bevalt prima hier! Het seizoen zit er net op, wat betekent dat ik veel vrije tijd heb, gelukkig is San Antonio een grote stad waar veel te doen is. Ook is het dagelijks nog steeds een graad of 25 dus we kunnen nog lekker aan het zwembad liggen.
Is het zoals je het je van tevoren voor had gesteld?
Ja en nee. Van tevoren wist ik natuurlijk dat het dagelijkse leven vooral uit voetballen bestond, maar ik had verwacht dat ik minder vrije tijd zou hebben. Omdat ik een Graduate-student ben, heb ik wekelijks maar 1 of 2 avonden school wat dus betekent dat ik overdag (na het trainen) vrij ben. Ik zit dan ook bijna dagelijks in de gym en heb daarnaast ook een baantje als Student Assistant op de universiteit.
Wat vind je van het niveau van het team?
Het niveau is hoog, hoger dan ik gewend was vanuit Nederland. Ik denk dat Division 1 te vergelijken is met de Hoofdklasse, alhoewel er heel anders gevoetbald wordt. De intensiteit is een stuk hoger en daarnaast is het tactisch minder dan in Nederland. Een ding dat mij opviel is dat het voetbal in ons team technisch hoogstaand is, dat komt deels doordat wij veel technische Hispanics in het team hebben.
Het seizoen is net afgelopen, hoe is het voor jou verlopen?
Moeilijk. Het vele trainen in pre-season (2 keer per dag) in combinatie met het kunstgrasveld, zorgde ervoor dat ik een terugkomende liesblessure had. Hierdoor heb ik bijna 10 wedstrijden gemist. Gelukkig heb ik het grootste deel van het Conference seizoen meegemaakt. Teleurstellend daarin was dat ik niet heb gescoord, de reden waarvoor ik gehaald ben.
En hoe waren de prestaties van het team?
Ondermaats. Omdat wij sinds 4 jaar een D1 school zijn, was dit ons eerste jaar waarin we ons konden plaatsen voor het WAC Conference Tournament, dit was dan ook ons doel. Ondanks dat we het seizoen goed begonnen met een aantal overwinningen, hebben we het merendeel van onze wedstrijden verloren. Blessures, pech en vooral het niet maken van doelpunten hebben hier tot geleid. Desondanks bleef de kwalificatie tot de laatste minuut van onze laatste wedstrijd spannend, helaas scoorde onze tegenstander hierin de 1-2, wat betekende dat we niet naar het Conference Tournament in Las Vegas gingen.
Helaas hebben jullie het Conference Tournament net niet weten te halen, hoe is dit binnen de kleedkamers beleefd?
Misschien wel de grootste sportieve teleurstelling voor mij persoonlijk, het team, maar ook voor de school, omdat dit de eerste keer was dat wij ons als D1 team voor het toernooi konden plaatsen. De sfeer was dan ook heel slecht na de wedstrijd.
Je hebt dit jaar ook last gehad van een blessure, hoe gaat de Coaching Staff hier mee om?
Nadat ik bij onze Athletic Trainer en zelfs de dokter ben geweest voor een diagnose, heb ik een aangepast schema gekregen. Omdat ik een spierblessure had, moest ik vooral veel kracht- en stretchoefeningen doen. Toch moest ik veel individueel doen, terwijl ik meer begeleiding had verwacht. Helaas was het na mijn blessure lastig om in de basis elf te komen, aangezien ik toch een achterstand had ten opzichte van de rest.
Wat mis je het meest uit Nederland?
Natuurlijk mijn familie en vrienden. Daarnaast mis ik het feit dat alles in Nederland zo dichtbij is. Hier moet je alles met de auto doen. Fietsen doe ik zelden en ook hebben ze hier geen treinen of metro’s.
Heb je enig moment spijt gehad van je keuze?
Nee, totaal niet. Ik zou dit avontuur aan iedereen aanraden, echt een life changing experience.
Inmiddels volg je al bijna een half jaar een Master of Business Administration, hoe bevalt dit?
Zoals ik al zei heb ik maar 1 of 2 avonden per week les. Wel is alles veel persoonlijker dan ik gewend was. Zo zijn mijn klassen veel kleiner (varieert van 5 tot 20 man) en wordt er veel meer aan interactie gedaan, denk aan presentaties en discussies. Mijn semesters zijn opgedeeld in blokken van 8 weken met aan het eind van elk blok een tentamen.
Hoe ziet het komende half jaar er voor je uit?
De komende 2 maanden zijn we vrij van de voetbal, daarom zullen we met een aantal jongens uit het team aan indoor-soccer gaan doen. Ook zal ik daarnaast veel in de gym te vinden zijn om toch fit te blijven. Vanaf eind januari beginnen wij weer met trainen. Dit zal zo’n 3 tot 4 keer per week zijn, met een maandelijkse oefenwedstrijd. School zal niet veel drukker worden. Wel heb ik half december twee tentamens. Na de tentamens ben ik 4 weken in Nederland te vinden om de feestdagen met familie en vrienden te vieren.
Wat zou je willen zeggen tegen mensen die overwegen de stap richting de VS te zetten?
Bij twijfel gewoon doen, dit is een ervaring die niemand van je afpakt. En ook al loopt soms niet alles zoals je vooraf hoopte, het is het allemaal waard. Tips die ik mee zou willen geven: begin op tijd met het proces in Nederland, het kost veel tijd en het kan je een hoop stress besparen. Ook raad ik aan om te proberen zo fit mogelijk in de VS aan te komen.
