Lotte Kanters heeft een geweldig eerste seizoen achter de rug. Ze was het laatste thuiswonende kind, dus moeder Marieke bleef alleen achter. Wij hebben Marieke gesproken over het avontuur van Lotte!
Hoe gaat het met u? Hoe ervaart u het hele avontuur van Lotte?
Het gaat heel goed met mij. Natuurlijk is het heel ongezellig dat Lotte, mijn jongste dochter en laatste kind dat nog thuis woonde, naar Amerika is om daar te studeren en te hockeyen. Maar het is een fantastisch avontuur voor haar. Zolang zij het daar naar haar zin heeft weegt dit zeker op tegen het gemis. Het is een hele bijzondere ervaring voor der, die ze nooit meer zal vergeten! Wie wil dit nou niet voor zijn of haar kind? En een goede reden om haar in Amerika op te zoeken.
Lotte is in de winterbreak tijdelijk weer thuis geweest. Hoe was het om haar weer in de armen te kunnen sluiten?
Dat was natuurlijk heerlijk om Lotte weer een paar weken thuis te hebben. Met alle gezelligheid en aanloop die dat automatisch met zich meebrengt. Ze was ook nog jarig in deze periode, dus dat was extra leuk om dan toch thuis te zijn en te kunnen vieren.
Daarna heeft u ook weer afscheid moeten nemen. Was het een ander afscheid dan de eerste keer?
Dat was zeker een ander afscheid. De eerste keer was alles spannend en nieuw. Ze gaat een lange reis met overstap maken naar een onbekende plek. Je leeft ernaar toe en dan is het moment van afscheid opeens daar. Maar je weet niet precies hoe alles gaat worden.
De tweede keer weet je dat wel. Het is niet meer allemaal nieuw. Dat maakt het minder spannend, maar het gevoel van gemis misschien juist wel extra. Maar gelukkig weet je uit ervaring wel dat de tijd zo snel voorbij gaat en ze ook weer terug komt.
Wat was uw eerste reactie toen Lotte vertelde over een avontuur in Amerika?
Dat dit een fantastisch avontuur zou zijn en dat ze dit zeker zou moeten doen als ze door een coach gevraagd zou worden en het financieel haalbaar zou zijn.
Op welke manier wordt er contact onderhouden? Gebeurt dit regelmatig?
In het begin facetimeden we wel bijna iedere dag. Hoe heerlijk dat je elkaar dan gewoon kan zien. En tussendoor appen we ook. Inmiddels facetimen we iets minder vaak, maar zeker wel een paar keer per week. En we appen ook nog veel.
Lotte heeft een geweldig eerste seizoen achter de rug. Hoe kijkt u hier op terug?
Dat is natuurlijk fantastisch. Zowel haar individuele prestaties als dat wat ze met het team bereikt hebben is bijna te mooi om waar te zijn. Kampioen worden met je team en zelf freshman of the year, first team All Conference vermelding en rookie of the year. Mooier kan het bijna niet. Ze moest in het begin wel even wennen, maar na een paar wedstrijden ging het steeds beter.
Ik vond het vooral ook heel leuk dat we bijna alle wedstrijden via een livestream ook konden zien.
Merkt u een verschil met hoe Lotte nu is t.o.v. hoe ze was vóór ze naar Amerika vertrok?
Zeker wel. Ik merk dat Lotte vooral heel zelfstandig is geworden. Ze moet de dingen daar toch vooral zelf doen en regelen. En natuurlijk spreekt ze inmiddels ook heel goed Engels!
Waar bent u het meest trots op?
Dat ze deze stap heeft durven maken. Helemaal alleen naar een onbekende plek, ver weg met allemaal onbekende mensen. En dat ze zo snel gewend was en veel nieuwe vrienden heeft gemaakt.
Natuurlijk ook dat ze het met het hockeyen ook zo goed heeft gedaan.
Sinds November is het reisverbod naar Amerika over. Staat er al een reis op de planning?
Vanaf 8 November mocht er weer gereisd worden naar Amerika. En van 8 tot 15 November ben ik bij Lotte in Spartanburg, South Carolina, geweest. De laatste twee dagen zijn we ook nog samen naar Charleston geweest. Het was heerlijk om haar en de omgeving waarin ze leeft te zien en te ervaren.
En er is voor ergens in de komende maanden nog een reis naar Amerika gepland.
De laatste vraag al weer. Wat wilt u mee geven aan ouders en/of jongens en meiden die een overstap naar Amerika willen maken?
Het zal voor iedereen een bijzonder avontuur en ervaring zijn om nooit te vergeten. Je moet wel echt van je sport en sporten in het algemeen houden. Want daar gaat heel veel van je tijd in zitten.
Verder wil ik zeker ook meegeven dat het ook tegen kan vallen. Je speelt vaak in grote teams en niet iedereen speelt altijd even veel. Als je je hier niet op instelt, kan dit zeker tegenvallen. En afhankelijk van in welke divisie je speelt, zijn niet alle beelden ‘zo groots’ zoals je ze ziet in het promo filmpje van KingsTalent. Dat neemt niet weg dat het nog steeds een geweldige ervaring is. Maar wellicht dat dit voor iemand toch kan tegenvallen. En verkijk je er niet op wat er allemaal geregeld moet worden (vooral heel veel papierwerk) voordat je daar zit en welke bijkomende kosten er nog zijn.
Maar als je gaat, dit is een fantastische levenservaring die niemand je ooit nog afneemt en die je je hele leven bij zal blijven!
