Nienke van Drunen is weer helemaal gesetteld na de winterbreak. Hoe heeft zij haar eerste seizoen ervaren? Lees het hier!
Als eerst; hoe is het met je? Hoe bevalt het in Iowa?
Met mij is alles goed! Ik ben net een tijdje terug van een maandje kerstvakantie in Nederland en merk dat ik mijn draai nu al veel sneller weer kan vinden hier in Amerika. Het is leuk om iedereen weer te zien en weer gezellig bij te kunnen kletsen. Ik voel me hier al veel meer thuis dan in het eerste semester!
In Iowa en Sioux City is niet per se heel veel te beleven, maar met de mensen die ik hier heb leren kennen vinden we toch de leuke kleine plekjes en maken we uitstapjes naar leuke plekken in de buurt. Dit tweede semester heb ik op de planning staan om naar New York, Chicago, Minnesota en een watervallenpark te gaan! Ik kijk er heel erg naar uit om meer van het land te gaan zien dit semester.
Hoe kijk je terug op afgelopen seizoen?
Dit afgelopen seizoen was voor ons team vooral een bouwjaar. We begonnen het seizoen met 31 meiden, waarvan 20 Freshman (eerstejaars) waren. Door eigen blessures en een corona besmetting had ik wat obstakels gedurende het seizoen, maar ik heb wel snel mijn plek kunnen vinden in het team en heb grote sprongen gemaakt gedurende het seizoen. Ik kon gelukkig al snel met de meiden meedraaien op hun niveau. Zowel de coaches als de meiden uit het team zijn heel behulpzaam geweest om te zorgen dat ik me goed thuis voelde en snel mijn draai kon vinden in het Amerikaanse volleyballen. We hadden niet het beste seizoen, maar ik ben blij dat ik me met deze meiden verder heb kunnen ontwikkelen en we zijn over de maanden samen blijven groeien!
Wat is voor jou het grootste verschil tussen volleyballen in Nederland en in Amerika?
De overgang was in dit jaar heel groot vanwege corona. Ik had in Nederland eigenlijk al sinds December niet echt meer kunnen volleyballen en de dag nadat ik hier aankwam stonden er al gelijk twee trainingen gepland voor de eerste dag. In pre-season hadden we twee trainingen per dag en dat zeven dagen in de week. Daarnaast hadden we ook nog veel teambonding activiteiten. Deze activiteiten waren altijd heel leuk en zo leerden we elkaar snel kennen en vertrouwen.
Het volleybal seizoen in Amerika is ook heel anders dan hoe wij een seizoen kennen in Nederland. Hier hadden we dus eerst drie á vier weken pre-season, waarin we heel veel hebben gerend, heel veel discipline hebben opgebouwd en gewoon heel veel hebben gespeeld. Daarna begon het echte seizoen, maar deze duurde in totaal maar zo’n drie maanden. In deze maanden hadden we elke dag training, twee keer in de week een wedstrijd en twee keer in de week lifting (workouts). Soms hadden we nog toernooien tussendoor en dan hadden we wat meer wedstrijden in een week. Dit was heel erg anders dan wat ik was gewend en ik vond het ook wel jammer dat het zo snel alweer voorbij was.
De coaching stijl was voor mij persoonlijk ook nog wel even wennen. Het was hier allemaal iets strenger en serieuzer en de sportcultuur is hier heel anders dan in Nederland. Toch was het ook wel weer leuk en leerzaam om dit zo mee te maken. Ik heb grote sprongen gemaakt en weer heel veel nieuwe dingen geleerd en meegekregen en daar ben ik dankbaar voor!
En in studeren?
Helaas is het hier toch wel echt een stukje duurder dan thuis, maar het is een ongelofelijk mooie ervaring. Het niveau van het onderwijs is goed te doen, waardoor het ook goed te combineren was met het volleyballen. Ik ben het eerste semester op de Dean’s list gekomen. Dit is een lijst met alle studenten die een GPA hadden van een 3.67/4.0 of hoger.
Ik heb hier als major gekozen voor Criminal Justice. Ik heb per semester vier vakken en maar één vak daarvan is gerelateerd aan m’n major. De andere drie vakken zijn volledig willekeurig. Ik heb hierdoor wel vakken gedaan die ik anders niet had gehad, maar wel heel leuk vond. Dit waren vakken waar ik altijd al wel in geïnteresseerd was, waaronder Spaans, Muziekgeschiedenis, etc.
Hoe ben je op het idee gekomen om sport en studie te gaan combineren in Amerika? Hoe reageerde je directe omgeving hier op?
Ik heb altijd al wel, als ik eenmaal wist wat ik wilde gaan studeren, mijn master in het buitenland willen doen. Ik houd heel erg van reizen en heb altijd heel veel plezier gehad in het volleyballen. Dus toen KingsTalent me benaderde met de vraag of ik sport en studie wilden gaan combineren in Amerika, was dat wel een mooie kans die ik niet wilde laten liggen.
Mijn directe omgeving reageerde heel enthousiast toen ik dit vertelde. Mijn coaches vonden het geweldig! Een van m’n coaches volgt Amerikaans college volleybal al een tijdje en vond het geweldig om te horen dat ik dit avontuur aan zou gaan. Mijn familie en vrienden waren ook heel enthousiast en heel blij voor me dat dit avontuur op mijn pad was gekomen. Ze vonden het wel jammer dat ik dan zo lang weg zou zijn, maar ze vonden het een heel cool avontuur, waren heel blij voor me en vonden het heel stoer dat ik het wel aandurfde zo in m’n eentje.
Wat heeft KingsTalent hierin voor jou betekend?
KingsTalent heeft me tijdens het hele proces begeleid en geholpen met alle stappen die nodig waren om in Amerika te komen. Ze hebben mijn vragen beantwoord als ik die had en ze hebben met heel veel geholpen. Ze hebben geholpen met het bepalen van een keuze voor de school en met alles wat nodig was (reizen, formulieren, een sport/academisch profiel, etc.) om veilig aan te kunnen komen in Amerika. Ik heb nog wel contact met mijn begeleider van KingsTalent en ze blijven betrokken bij je proces.
Wat is de reden geweest dat je voor Morningside College hebt gekozen?
Ik heb van meerdere scholen een aanbod gekregen om bij hen te komen sporten en studeren. Ik heb daarbij op meerdere dingen gelet, zoals de coach, de school, de ligging van de school, de studie opties en de hoogte van de sportbeurs ten opzichte van het schoolgeld. Op basis daarvan heb ik uiteindelijk gekozen voor Morningside University.
Wat ik vooral heel fijn vond aan deze school was het goede contact met zowel m’n coach, als docenten, als medewerkers van de school. Iedereen deed heel erg zijn best op me zo goed mogelijk te helpen, me zo veel mogelijk duidelijkheid te geven voor mijn keuze en zelfs nadat ik mijn keuze had gemaakt hielden zo nog steeds veel contact om me zo goed mogelijk op weg te helpen.
Als Student-Athlete vertegenwoordig je de school. Is dit ook terug te merken in hoe anderen tegen je doen?
Hier op Morningside University is zo’n 75%-80% van de leerlingen student-athlete. Je bent dus niet per se een van de weinigen die de school vertegenwoordigt. In dat opzicht wordt er dus niet heel anders tegen me gedaan.
Voor elk team is er wel een eigen social media-account om wedstijden te promoten en nog veel meer. Onderling komen leerlingen elkaar zo veel mogelijk aanmoedigen bij sportwedstrijden en de sfeer is altijd heel leuk op de tribune.
Als laatste; wat wil jij zeggen tegen de jongens en meiden die hetzelfde avontuur aan willen gaan?
Het is een hele gave ervaring om dit van zo dichtbij mee te maken. Al ga je één, twee, drie of vier jaar, het is het zeker waard om dit te proberen. Je leert zo ongelofelijk veel over de cultuur, het land, de taal en de mensen hier. De cultuurshock was best wel groot, vond ik. Er zijn veel dingen heel anders dan in Nederland. Dit is in het begin heel erg wennen, maar met de juiste mensen om je heen raak je hier snel genoeg aan gewend. Als je houdt van een beetje avontuur en leren over andere culturen dan is dit een hele mooie kans om dit te verwerkelijken en te combineren met sport en studeren.
