Even voorstellen … Marios Lomis (Creighton University)

26 jul

Marios Lomis is de topschutter van Hoofdklasser vv Noordwijk! In 55 wedstrijden produceerde hij 34 doelpunten. Een aardig gemiddelde. Na de zomer mag hij dit gaan proberen in Amerika. Waar hij gaat voetballen voor NCAA Division 1 powerhouse Creighton University. Voor een gemiddeld toeschouwersaantal van 2,500 toeschouwers en uitwedstrijden in heel Amerika staat hij voor een fantastische overstap! We kijken met hem even vooruit op zijn American Dream.

Marios! Wie is Marios Lomis?
Ik ben 22 jaar oud en woon momenteel in Bennebroek met mijn ouders Dimitris en Trudine, en mijn oudere broer Spiros. De naam is veelzeggend. Ik heb inderdaad Griekse roots. Mijn vader komt van het Griekse eiland Corfu en mijn moeder is Nederlandse, opgegroeid in Egmond. Zelf ben ik geboren en getogen in Nederland, maar koester ik zeker warme gevoelens voor Griekenland. Corfu is dan ook jaarlijks mijn zomerse bestemming. Bennebroek is een klein en rustig dorpje waar de tijd soms even lijkt stil te staan. Niettemin, een rustgevend dorpje dat prettig vertoeven is. Nadat ik mijn jeugdjaren had doorgebracht op een basisschool in Bennebroek, vertrok ik naar College Hageveld in Heemstede, een naastliggend dorp waar ik mijn atheneumdiploma behaalde in 2013. Mijn eindexamenjaar was net als voor veel toekomstige studenten een jaar vol met keuzemogelijkheden. Wat ga ik studeren? Wat past het beste bij mij? En zo bevond ik mijzelf ook in diezelfde positie.

Ik voetbalde bij Koninklijke HFC te Haarlem en mocht daar op vrij vroege leeftijd debuteren in het eerste elftal dat destijds zondag hoofdklasse speelde. Ik was net 18 jaar geworden en kon mijn talent tonen op een mooi podium. Dit bleef ook niet onopgemerkt bij scouts van professionele clubs. Zo kreeg ik dat seizoen een voetbalstage aangeboden bij AZ Alkmaar, waarbij ik een paar keer mocht meetrainen en een testwedstrijd mocht afleggen. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik niet geheel fit (hamstringklachten) was die periode en dat ik mij moest meten met leeftijdsgenoten die jarenlang professionele voetbalopleidingen genoten. Het was aan mij om in die testwedstrijd te laten zien dat ik het niveau aankon. Helaas speelde ik die wedstrijd niet goed en besloot AZ mij niet op te nemen in hun jeugdopleiding. Ik zou tweedejaars A-junior worden en dan zou ik nog een jaartje in de jeugd mogen spelen. Achteraf kan je het hele gebeuren relativeren, maar in die periode komt dat wel hard aan. Er waren wel andere mogelijkheden om bij profclubs stage te lopen, maar ik besloot te gaan studeren aan de universiteit en bij een amateurclub te voetballen. Ik werd benaderd door ADO ’20 te Heemskerk dat destijds het hoogste amateurvoetbal speelde, topklasse zondag, om daar deel uit te maken van de selectie. Ik kwam daar met een instelling naar toe, zo van ik speel mijzelf wel even in de basis als 18-jarige knul. Hoewel ik uiteindelijk toch vijf basisplaatsen afdwong en bij mijn basisdebuut scoorde, moest ik het veelal doen met invalbeurten. Het was een leerzaam jaar voor mij, maar uiteindelijk kwam ik via via bij v.v. Noordwijk terecht, waar ik tot op heden drie seizoenen heb gespeeld. Hier heb ik met veel plezier gevoetbald en kan ik wel stellen dat ik een betere voetballer ben geworden. Noordwijk speelt verzorgt voetbal waarbij zelfs de keeper moeiteloos in het positiespel meedoet. Dit wordt vanuit het technisch hart benadrukt en je speelt gewoon met kwalitatief goede voetballers waardoor je een hoog niveau kan halen. Ik heb in drie seizoenen bij v.v. Noordwijk 34 goals gemaakt in pak hem beet 55 wedstrijden, waarbij ik het eerste jaar clubtopscorer werd, het tweede jaar als tweede eindigde en het derde seizoen weer clubtopscorer ben geworden. Het enige smetje is dat wij tot twee keer op rij met v.v. Noordwijk via de nacompetitie net niet gepromoveerd zijn. Dit blijft toch wel een doorn in het oog, zeker gezien de status van een club als Noordwijk en toch ook wel het voetbal wat wij hebben laten zien de afgelopen twee seizoenen.

Tot zover mijn voetbalcarrière. Tegelijkertijd heb ik een bachelor Politicologie en een minor praktische Filosofie gevolgd aan de Universiteit van Amsterdam. Ik heb sinds kort officieel mijn bachelor diploma gehaald. Nu ga ik mijn studie vervolgen bij Creighton University. Ik ga daar een Master of Business and Administration volgen.

Je bent spits van vv Noordwijk maar ook reserve aanvoerder van het Nederlands Grieks elftal! Je transfer was al enige tijd rond. Hoe was het om je aandacht te houden op je spel bij vv Noordwijk en 13x te scoren dit seizoen?
Dat klopt, zoals eerder gezegd al enige tijd spits van v.v. Noordwijk en inderdaad ook reserve-aanvoerder van het Nederlands Griekse elftal. Ik ben in contact gekomen met Giannis Garlemos, een Griekse patriot die zich veel inzet voor alles wat maar Grieks is hier in Nederland. Ik ben in contact gekomen met hem via het WK Amsterdam dat elk jaar wordt gehouden, waarin verschillende nationaliteiten het tegen elkaar opnemen. Een multicultureel voetbalfeest dat zeer vermakelijk is. Het mooie hieraan is dat ik met veel Grieken hier in Nederland in contact ben gekomen. Dat heb ik positief kunnen ervaren.

Al vrij vroeg had Creighton zijn interesse al gemeld en had ik ergens in augustus vorig jaar een skypegesprek met de coach. De compilatie van mijn goals en acties (zie link hieronder) bleek zeer in de smaak te vallen van verscheidene voetbalcoaches. Ik kreeg dan ook diverse mailtjes van coaches die een afspraak met mij wilde inplannen. Coach Bolowich was vrij direct en wilde mij graag naar Creighton halen. Zij boden mij een full scholarship aan, dus een volledige beurs waardoor ik kosteloos daar zou kunnen voetballen, studeren, wonen op de campus, eten in de cafetaria, vliegen naar uitwedstrijden en alles wat hier bij komt kijken. Dus dit was uiteraard een geweldige aanbieding die ik niet kon laten gaan.

Daarnaast speelde Creighton het hoogste niveau (NCAA Division I) en doet het elk jaar mee met de Nationals. Dit allemaal getuigde van respect en waardering, zodoende had ik vrij vroeg mijn ja-woord gegeven aan Creighton. Coach Bolowich was in maart van dit jaar overkomen vliegen om een wedstrijd bij te wonen. Dit was meer om een indruk van mij te krijgen en kennis te maken met elkaar. We speelden met Noordwijk thuis tegen de Ajax amateurs. Een goede indruk kreeg hij ook. We stonden met rust 4-0 voor en ik scoorde twee keer. Ik legde een goede partij op de mat af, dus Coach Bolowich vertelde mij dat ik een aanwinst zou zijn voor Creighton. Een mooie opmerking van zijn kant: ‘Je moet wel fitter worden als je deze kant opkomt’. Ik dacht, fitter? Voor mijn gevoel was ik redelijk fit. Maar dat zij hij met het oog op, als je echt wil opvallen hier en ‘gedraft’ wil worden voor een MLS-club (Major League Soccer, equivalent van de Eredivise), dan zou je topfit moeten zijn. Dit geeft maar weer eens aan dat je daar maar hard moet trainen, want je speelt zomaar twee a drie wedstrijden per week.

Sinds 2010 heeft het Creighton men’s soccer team elk jaar de nationals gehaald en zelfs enkele malen de finale bereikt van het nationaal kampioenschap! Je sluit na de zomer aan bij een waar topteam uit het Amerikaanse college soccer. Hoe bereid je je hier op voor? Voel je druk?
De druk voel ik niet, ik heb simpelweg heel veel zin om te gaan beginnen. Het enige waar ik wel even mee zat, is de blessure die ik heb opgelopen aan mijn lies aan het einde van het seizoen. Hierdoor kon ik de laatste wedstrijden niet meespelen met Noordwijk. Deze blessure sijpelde een beetje door en ik probeerde nog de laatste wedstrijden mee te doen, omdat wij belangrijke nacompetitiewedstrijden hadden. Uiteindelijk zit ik nu bij een goede fysiotherapie in Amsterdam, Physiolab, waarbij ik word geholpen door een fysio die mij goed begeleid. Het gaat nu ook de goede kant op, mijn lies wordt sterker. Ik heb iets minder dan een maand om op mijn oude niveau te komen, dus dat moet wel goed komen. De trainingsschema’s die Creighton mij gegeven had waren best pittig. Ik moet namelijk een van de eerste dagen een fitnesstest afleggen. Zo moet je 300 yard (275 meter) in shuttle vorm (10 yard en terug, 20 yard en terug… 50 yard en terug) afleggen binnen één minuut en dat dan acht (!) keer met een anderhalve minuut rust tussen elke shuttle.

Heb je jezelf enkele doelen gesteld?
Ik vind het lastig om een doel op te stellen, omdat ik niet echt weet in wat voor competitie ik terecht kom en hoe het eraan toegaat. Vooralsnog ligt bij mij de focus om fit te worden, daarna als ik in augustus een paar oefenwedstrijden daar heb gespeeld, dan kan ik wel een inschatting maken hoeveel goals ik voor ogen heb om te maken. Wat betreft de studie, dit is meer iets wat ik erbij doe. Als ik terugkom naar Nederland wil ik waarschijnlijk nog wel een master doen in Politicologie of Filosofie. Het is meer de ervaring van dit allemaal waar ik het voor doe. Maar tegelijkertijd zet ik wel een doel voor mezelf om gedraft te worden door een MLS-club, dat zou ik geweldig vinden als mij dat lukt. Dat is dan ook iets waar ik hard voor ga trainen en mijn best voor ga doen.

Met welke profspits mogen we je vergelijken?
Haha, ja daar vraag je mij wat. Laat ik niet te hoog inzetten, maar een ‘bescheiden’ profspits eruit halen. De Franse spits Sébastien Haller (FC Utrecht à Frankfurt). Sterk aan de bal, goede techniek, afmaker en scoort vrij acrobatische goals. Ik heb ook weleens met omhalen gescoord, dus dit is dan nog wel een redelijke vergelijking.

https://www.youtube.com/watch?v=IFK6LpA4Lvg

Je speelschema is bizar. Diverse malen vlieg je voor maar één wedstrijd naar de andere kant van Amerika en weer terug. Je speelt tegen de beste teams uit Amerika, waaronder #1 van het land Stanford uit in California. Kijk je uit naar het reizen? (of zie je er juist tegenop?)
Het is niet zozeer dat ik graag vlieg, maar als je zo de plaatsen opnoemt waar je naar toe gaat zoals, California, Richmond, Washington, Chicago en New Jersey, dan heb ik daar totaal geen moeite mee. Ik heb enorm zin om al deze plekken af te reizen. Het is zo dat ik altijd al graag had willen reizen na mijn studie. Alleen voetbal ik veel te graag, dus ik zou niet zonder kunnen. Nu kan ik alle drie de bezigheden combineren, namelijk voetballen, studeren en reizen. Dat is echt dus ideaal voor mij.

Heb je vaste rituelen voor de wedstrijd?
Nee niet echt, ik probeer mij voor de wedstrijd wel goed te focussen, maar tegelijkertijd ook lekker te ontspannen. Zodra het fluitje gaat, dan gaat de knop om.

Bij de thuiswesdtrijden van Creighton speel je voor gemiddeld aantal toeschouwers van 2,500 toeschouwers. Dat is meer dan bij een gemiddeld Jupiler League wedstrijd… Ben je al voorbereid op de “gekke” Amerikaanse supporters?
Ja, geweldig natuurlijk. Het is voor een voetballer fijn als er veel publiek is, dat geeft een enorme boost. Onze wedstrijden met Noordwijk tegen Quickboys en dan op Nieuw-Zuid, dat zijn de mooiste wedstrijden die ik heb gespeeld. Ik ben dan ook benieuwd hoe ik dat in de Verenigde Staten ga ervaren.

Wat is je favoriete sportmoment?
Griekenland dat het EK 2004 wint. Ik was toen nog maar negen jaar, maar ik weet nog dat het er thuis feestelijk aan toe ging met een juichende vader. Hoeveel passie en strijd de Grieken gaven dat toernooi, dat was puur genieten.

Om je beter te leren kennen geven willen we je vragen te kiezen tussen deze twee begrippen. Dikgedrukt zijn de keuzes van Marios.

Voor 2018 zijn we druk op zoek naar nieuw talent. Speel je voetbal, hockey of volleybal op niveau en wil je graag studie combineren met (top)sport. We willen je graag leren kennen! Wil je weten of je in aanmerking komt? Meld je hier aan.