Sem heeft de jeugdopleiding van Excelsior Rotterdam verlaten en heeft de overstap gemaakt naar Life University in Georgia. Hoe heeft zijn directe omgeving dit nieuws ervaren? Wij hebben zijn moeder, Jolanda, gesproken!
Wat was uw eerste reactie toen Sem vertelde over zijn avontuur in Amerika? Heeft u inbreng gehad in de keuze?
De eerste reactie was nieuwsgierig. Sem vertelde dat hij benaderd was door KingsTalent en vertelde over een studie/voetbal in Amerika. Wij hebben altijd gezegd dat er buiten Nederland nog veel meer te leren en ervaren is. Dus als je een kans krijgt om te gaan reizen en iets te ontdekken van de wereld, dat je dat zeker moet gaan doen. Zo is hij het traject met KingsTalent ingegaan en hebben wij er open gesprekken over gevoerd en als hij dit echt graag zou willen, zou hij deze keuze ook kunnen maken. Wij hebben zeker wel inbreng gehad in de keuze. Je moet deze keuze wel overwogen nemen en ervan overtuigd zijn dat je dit ook zeker wil gaan doen.
Hoe is voor u het gehele traject bevallen?
De voorlichting en begeleiding vanuit KingsTalent door Paul en Han is als zeer prettig ervaren, maar het is een heel intensief traject. Er moet heel veel papierwerk geregeld worden voordat je toegelaten kan worden op een University. Mede door het tijdverschil en communicatie met Amerika heb ik soms het idee gehad van; wat is dit toch veel werk en wat kost het een hoop tijd. Het komt natuurlijk ook omdat je geheel onervaren ergens instapt en geen idee hebt van wat er allemaal op je af komt.
Sem had ook de pech dat zijn Visum voor Juli niet direct geaccepteerd werd, dus er moesten nog wat extra wegen bewandeld worden. Hierdoor kwam hij een maand later op Life University dan de andere jongens. Dit was wel even een tegenvaller voor Sem, want je werkt toch ergens naar toe.
Sem is inmiddels al een tijdje in Amerika. Hoe was het om afscheid te moeten nemen?
Ik moet zeggen dat je naar een afscheid toe leeft en de bedoeling was dat Sem eind Juli naar Atlanta zou vertrekken. De week ervoor hebben we nog wat extra bewust de tijd voor elkaar genomen en toen vond ik het als moeder wel moeilijk. Sem is door zijn voetbal bij Excelsior Rotterdam de afgelopen 11 jaar altijd heel intensief aanwezig geweest binnen ons gezin. Als ouders ben je vijf keer per week bij de trainingen en wedstrijden betrokken. Ook op de thuissituatie heeft dit altijd een positieve stempel gedrukt. Er werd altijd rekening gehouden met zijn schema. Ineens kwam het besef dat dit na ruim 11 jaar ineens anders zou zijn. En wij als voetbal liefhebbers er ineens anders in zouden gaan staan. Geen trainingen, geen wedstrijden etc. Ik heb de laatste week voor het vertrek wel wat tranen gelaten. Ook kwam ineens het besef dat je niet weet wanneer hij terug komt om de hoek kijken. Dus een geluk bij een ongeluk van het latere vertrek was dat ik het nog meer een plaats kon gaan geven en het geluk van je kind voorop staat. Ook heeft hij in deze weken nog zijn rijbewijs gehaald en zo hebben wij hem als gezin op zaterdag 28 augustus uitgezwaaid met een lach en gelukkig zonder traan.
Hoe is het contact met Sem? Op welke manier houdt Sem contact met het thuisfront?
Het contact met Sem gaat goed. We hebben veel contact d.m.v. van Whats App bellen en ook via onze familie app. Gelukkig is dat tegenwoordig heel goed te doen. De wedstrijden kunnen we kijken via een streaming en daar zet ik graag de wekker voor. Via Instagram kan ik ook nog wel wat volgen al vind ik dat hij te weinig post, maar via lifeumsoccer, de Instagram account van Life University, zie ik wel wat meer.
Vanaf November mogen familie en vrienden de talenten weer bezoeken. Staat of stond er al een reis op de planning?
Ons eerste idee was om met Sem in Juli die kant op te reizen en daar nog wat rond te reizen om te acclimatiseren, maar helaas kon dit niet door Covid-19. Het tweede plan was dan om in September die kant op te gaan, maar dat ging ook nog niet. Het plan staat nu voor Maart of April, maar we moeten nog even kijken hoe het de komende maanden allemaal gaat verlopen.
Wat is voor Sem de reden geweest om voor Life University te kiezen?
Sem had voor Life University twee onderhandelingen lopen, maar die maakten hem niet enthousiast en zijn uiteindelijk uitgelopen op niets. Bij Life University had Sem direct een goed gevoel bij de coach, Alex Pama. Deze coach weet ook veel van het betaald voetbal in Nederland, heeft veel ervaring, sprak duidelijk zijn verwachtingen uit en vertelde veel over de manier van spelen in Amerika. Sem heeft September 2020 een kruisband operatie gehad, dus hij zat ook nog volop in zijn herstel proces toen hij met KingsTalent in zee ging. Coach Alex vroeg eigenlijk niet direct hoe Sem erin stond met zijn blessure, want het voelde meer als een bijzaak. Het was ook duidelijk dat hij in Amerika rustig aan zijn comeback zou gaan werken.
Wat Sem ook vooral interesseerde was dat ze veel werken met statistieken en het allemaal zeer professioneel over kwam. Het draait om discipline en kracht. En dit is voor Sem een mooie uitdaging. Atlanta is ook een mooie plek om te gaan ontdekken en te studeren, het klimaat is er het hele jaar prima.
Sem is niet de enige Student-Athlete die via KingsTalent naar Life University is gegaan. Sem is namelijk één van de negen KingsTalent spelers bij Life University. Hoe bevalt hem dit?
Het is natuurlijk altijd leuk als er meerdere Nederlanders zitten. Er was al contact met elkaar voordat ze naar Amerika zouden gaan en dat is natuurlijk altijd fijn. Het leuke was ook dat Sem bij aankomst in Atlanta opgehaald werd door José en naar een restaurant gebracht werd waar alle Nederlandse jongens waren. Een leuke binnenkomer. Hij verteld ook dat tijdens wedstrijden er veel in het Nederlands geroepen wordt. Daarentegen vind Sem het contact met alle andere nationaliteiten ook zeer interessant en heeft dan ook leuke connecties gelegd de afgelopen weken.
Hoe ervaart u het verschil in sport tussen Amerika en Nederland?
Tja, ik heb nu wat wedstrijden online gekeken. Het is heel fysiek in Amerika en de leeftijden lopen natuurlijk nog al uit één. Sem zou nu in Nederland bij Excelsior R. O21 horen te voetballen. Ik denk als je dan zou kijken dat het niveau gelijk ligt, maar dat zeg ik met mijn moeder voetbalverstand. In het team van Life University zitten ook mannen van 24 jaar geloof ik. Voor mijn gevoel gaat het er echt in Amerika om de winst er wordt meer als een team gevoetbald en dat heb ik wel eens gemist in Nederland.
Tot slot, zijn er dingen of zaken die u mee wilt geven voor ouders of talenten die een overstap naar Amerika willen maken?
Ambieer je een leuke sport op top niveau en zou je dit willen combineren met een studie in Amerika, dan zou ik het zeker aanbevelen. De weg er naar toe is niet zomaar gemaakt, maar daarentegen ga je een avontuur aan voor de rest van je leven. Je gaat jezelf ontwikkelen en wie weet wat er daarvan uit weer op je pad komt.
Jolanda, heel erg bedankt voor dit leuke interview!
