Inmiddels weet iedereen wel wie KingsTalent is, waar KingsTalent voor staat en wat KingsTalent doet. Maar wie zijn nou eigenlijk degenen die verantwoordelijk zijn voor de begeleiding van al deze talenten naar de Verenigde Staten? Vandaag interviewden we Tom Maas, één van de sportconsultants binnen het team van KingsTalent. Tom deelt zijn eigen ervaringen in Amerika, zijn baan bij KingsTalent en nog veel meer…
Zou je je even willen voorstellen, zodat de lezer een goed beeld krijgt van jou?
Tuurlijk. Mijn naam is Tom Maas, 25 jaar en voormalig student-athlete van Tiffin University in Ohio. Inmiddels werk ik al twee jaar voor KingsTalent waar ik het genoegen heb de vrouwenvoetbalsters te begeleiden naar onvergetelijke tijd in Amerika.
Hoe ben jij bij KingsTalent terecht gekomen?
Tijdens de eindfase van mijn bachelor studie SPECO sportcommunicatie stond ik op het punt bij Nike in Laakdal (België) mijn scriptie te gaan schrijven. Daar heb ik een hele sollicitatieprocedure moeten doorlopen met allerlei testen en uiteindelijk kreeg ik er een stageplaats aangeboden. De dag voordat ik definitief mijn jawoord wilde geven aan Nike, kreeg ik een zeer interessante vacature in mijn mailbox van KingsTalent en was ik gelijk getriggerd. Ik schreef een brief, stuurde die naar Paul de Koning en de ochtend daarna belden wij direct. Een afspraak later wist ik het zeker, hier wilde ik mijn scriptie schrijven!
Je hebt zelf ook geproefd van de Amerikaanse cultuur. Je hebt namelijk ook als student-athlete in Amerika gestudeerd! Hoe heb je deze tijd ervaren?
Tijdens het schrijven van mijn thesis bij KingsTalent raakte ik enorm geënthousiasmeerd door de verhalen van de student-athletes waar ik over schreef en mee sprak. Niet veel later stapte ik zelf op het vliegtuig om te starten aan mijn Master of Business Administration in Sport Management bij Tiffin University.
Mijn tijd in Amerika zal ik simpelweg nooit meer vergeten. Bij aankomst word je gelijk in de watten gelegd. Mijn coach en zijn assistent kwam mijn vriendin en mij ophalen van het vliegveld in Toledo. Daarna namen zij ruim de tijd om de campus en alle faciliteiten aan ons te laten zien.
Na een aantal dagen gewend te hebben startte gelijk de voorbereiding. In ons team bevonden zich jongens uit Engeland, Duitsland, Jamaica, Servië en nog tal van andere landen. Gelijk vanaf het eerste moment trek je enorm veel op met je teamgenoten. Mede daarom staat de voorbereiding niet alleen in het teken van fit worden, maar ook legt de coaching staf veel nadruk op het smeden van een hechte groep die voor elkaar door het vuur gaat.
Daarnaast was ik gelijk onder de indruk van het niveau van de ploeg. Zo speelde vrijwel iedere internationale speler in het verleden bij een BVO, zoals bijvoorbeeld Portsmouth en FSV Mainz 05. Na twee weken van intensieve voorbereiding vetrokken wij naar Toronto, Canada, om daar een aantal oefenwedstrijden te spelen. Na deze trip werd ik benoemd tot aanvoerder van de ploeg, een enorme eer in de VS.
Het moment dat de eerste wedstrijd voor de deur staat is te vergelijken met het moment op een set dat een film regisseur roept: ‘’Actie’’. De weken vliegen voorbij met colleges, papers, wedstrijden, reizen, hotelovernachtingen en natuurlijk allerlei andere activiteiten zoals bijvoorbeeld het bezoeken van sportwedstrijden.
Omdat je zo gigantisch veel onderneemt leer je ook enorm veel mensen kennen. Hoe gaaf en bijzonder sporten en studeren in Amerika ook is, ben ik hier misschien nog wel het meest dankbaar voor. Ik heb enkele vriendschappen in Amerika gesloten waarvan ik weet dat zo nooit zullen vergaan en daar ben ik enorm trots op.
Heb je nog een leuke anekdote over je tijd in Amerika?
Ik heb tal van anekdotes uit Amerika, maar ze zijn niet allemaal even geschikt voor dit interview. Wel heb ik een anekdote die typerend is voor hoe scholen zijn ingericht zodat sport en studie vlekkeloos samen gaan. Tegen het einde van het seizoen hadden wij er alles aan aan gedaan om kampioen te worden van de conference. Echter had Cedarville University de mogelijkheid op de laatste speeldag ons de titel te ontnemen. Zij namen het in een avondwedstrijd op tegen Ohio Dominican University en een gelijkspel voor de ‘Yellow Jackets’ betekende geen titel voor ons. Nadat wij onze wedstrijd eerder die dag overtuigend wonnen van Findlay University nam de spanning toe.
Velen van ons hadden avondles omdat wij in de middag een wedstrijd gespeeld hadden. Tijdens mijn les Legal and Ethical Issues Management vertelde ik mijn professor dat tegelijkertijd onze grote concurrent aftrapte. Hij begreep gelijk hoe laat het was. Ik mocht de wedstrijd kijken op mijn laptop en vroeg regelmatig om de tussenstand. In onze groepsapp van het voetbalteam werd het steeds stiller. Ondanks een aantal gigantische kansen voor de thuisploeg kwam Ohio Dominican vlak voor rust op een 0-1 voorsprong na een prachtige vrije trap. De eerste appjes stroomden voorzichtig binnen. ‘’Waar gaan we vanavond op stap?’’, werd al geschreven.
Onze coaches doken er vlug bovenop en zeiden terecht dat er nog een helft te spelen viel. Die begon overigens goed, voor ons dan. Drie minuten in het tweede bedrijf zette de spits van de bezoekers zijn ploeg op een 0-2 voorsprong uit een vlugge counter. Ik wist mij nog net te beheersen een geen oerkreet los te laten in het oude klassieke klaslokaal. Ook mijn teamgenoten waren in extase en zelfs onze coaches hielden het niet meer.
Toch, er waren nog altijd 40 minuten te spelen en twee doelpunten voor Cedarville betekende geen titel voor ons. Ze brachten een extra spits en probeerden met man en macht een doelpunt te forceren. En die kwam er. In de 81e minuut plofte een kopbal uit een hoekschop prachtig in de verre hoek, waardoor Cedarville weer volledig in de wedstrijd zat. Onze app werd weer stil. Het regende kansen. Nog een spits werd erbij gezet maar mocht het niet baten. Wij waren kampioen. Tiffin University, GMAC Regular Season Champions. Na het laatste fluitsignaal hield ik het niet meer. Teamgenoten die niet in de les zaten hadden na de 0-2 gelijk inkopen gedaan. De eerste foto’s kwamen binnen en het feestje was begonnen. Ik keek naar mijn professor en wilde hem vragen of ik de les mocht verlaten om naar mijn teamgenoten te gaan, maar voordat ik überhaupt een woord had uitgebracht zei hij met een dikke glimlach op zijn gezicht: ‘’Go!’’.
Deel je vaak je eigen ervaringen met de talenten die je dagelijks begeleid?
Zeker weten! Maar wel tot op een zekere hoogte, want ik krijg bijna van elk talent de vraag: “Wat zou jij doen?”. Naar mijn mening gaat het daar niet om, maar om de keuze die het talent zelf maakt. Zij kan iets heel anders beleven dan dat ik dat heb gedaan, dus ik laat mijn talenten daar wel vrij in. Ik adviseer daarom ook altijd om voor jezelf een lijstje te maken met dingen die jij belangrijk vind en op basis daarvan een keuze te maken. Maar het is zeker belangrijk. daarom is iedereen die bij KingsTalent werkt ook zelf student-athlete geweest in de VS. Het is lastig talenten te adviseren over sport en studie in de VS als je hier zelf geen ervaring in hebt.
Als jij KingsTalent in één zin zou moeten omschrijven, hoe zou jij dit dan doen?
Een warm en jong team dat hard werkt voor haar talenten en alles in het werkt stelt om te zorgen voor een goede match tussen talent en toekomstige college of universiteit.
Waar ben je het meest trots op als het gaat om je werk bij KingsTalent?
Het aantal plaatsingen is voor mij eigenlijk niet zo belangrijk, maar eerder de herinneringen die mensen opdoen. Ons werk is verre van gemakkelijk. Dagen kunnen lang zijn gezien het tijdsverschil en situaties complex. Het vinden van de juiste match is niet eenvoudig en er moet een hoop gebeuren voor een talent ook daadwerkelijk de stap maakt. Waar ik dan ook het meest trots op ben is als ik met de talenten spreek die in de VS zitten. Als ik hoor hoe ze het naar hun zin hebben, de leuke dingen die ze gedaan hebben of de wedstrijden die ze gewonnen hebben. Ik vind het simpelweg erg bijzonder dat wij deel uit mogen maken van hun avontuur en ik vind het dan ook super leuk wanneer ik foto’s of filmpjes ontvang vanuit de VS. Ik gun ieder talent de herinneringen die ik heb, en met die gedachte volgt de energie vanzelf.
Als je aan Amerika denkt dan denk ik aan…
Sport! Een prachtig land met een fantastische en bijzondere sportbeleving, waar niets onmogelijk is en men de kans krijgt ambitieus te zijn zonder veroordeeld te worden.
Wat is je favoriete sportmoment (ever)
Pfoe, dat is een moeilijke keuze. Toch, als fervent Liverpool-fan kan ik maar een moment kiezen: Jordan Henderson, op de Kop, met die belachelijk mooie beker! Dat staat bij mij toch wel bovenaan!
Wat is je favoriete college team en waarom?
Deze vraag vreesde ik al. Inmiddels weten jullie dat ik gestudeerd heb in Ohio. Dan ben je het eigenlijk verplicht ook fan te zijn van Ohio State University, de grootste universiteit van de staat met een nationaal gevreesd football team. Tevens krijg je bij aankomst een spoedcursus ‘We hate Michigan’. Met Michigan wordt bedoeld de universiteit van Michigan, die trouwens een heel gave documentaire hebben op Amazon Prime. Deze universiteit wordt gekenmerkt door haar logo; de gele blokletter M die door iedere inwoner van de VS wordt herkend. Op wedstrijddagen tussen Ohio State en Michigan is het zelfs verboden in Ohio de M te gebruiken, zo diep zit de rivaliteit.
Nou voelt u het wellicht al aankomen, maar vanaf het eerste moment was ik eigenlijk wel gecharmeerd van deze aartsrivaal. Sterker nog, afgelopen vrijdag ontving ik van de KingsTalent-kerstman mijn eerste Michigan-merchandise, tot groot ongenoegen van mijn collega Tim Swaen (zie video: https://www.instagram.com/p/CIvcHrSni5F/), die zelf ook in Ohio studeerde en de spoedcursus wel succesvol heeft doorlopen. Ook bij mijn voormalig teamgenoten moest ik diep door het stof, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan..
Hoe ziet je ideale zaterdagavond eruit?
Pre corona ging ik nog wel eens op stap, maar dat zit er eigenlijk niet meer echt in. Meestal als ik dan thuis kwam zette ik nog wel wat American football op. Mijn zaterdagavond staat nu altijd in het teken van Amerikaanse sport. Op Fox Sports kijk ik zo’n beetje de hele avond naar American College Football. Ook zaterdag zit ik weer aan de buis gekluisterd, aangezien er een aantal spannende wedstrijden op het programma staan:
https://www.ncaa.com/news/football/article/college-football-tv-schedule-game-times-preview
Meerkeuzevragen
- Stad of platteland: Platteland, ik ben opgegroeid op het platteland, dus ik voel me daar ook het meeste thuis.
- NY of LA: LA, daar kan ik wel oud worden.
- Pizza of friet: Pizza
- Cola of Fanta: Cola
- Nike of Adidas: Nike 10000%
- Nederland of Amerika: Nederika, als ik helemaal alleen zou zijn en er was niks om mij heen dan zou ik meteen Amerika zeggen.
Heb je misschien nog een leuke/ gekke anekdote van iets dat is gebeurd in de tijd dat je werkzaam bent binnen KingsTalent?
Zeker! Dat is een leuke anekdote over mijn coach in Amerika. Ik kende mijn coach eigenlijk als een zeer gedisciplineerde gast die toch veel van mij verlangde en ik kende hem niet echt op een relaxte manier, maar daar kwam verandering in tijdens zijn bezoek aan Nederland vorig jaar. Coaches vliegen ieder jaar naar Nederland om onze talenten te komen bekijken tijdens onze showcase. Nadat ik weer in Nederland was vloog ook mijn voormalig coach en zijn assistent over. De dag voor de showcase hadden zij een dagje vrij en wilden ze naar Amsterdam. Mijn coach wilde graag dat ik mee ging en uiteindelijk stapten we vanuit Eindhoven in de trein naar Amsterdam. Het was een zeer gezellige dag en al snel vergaten wij de tijd. De laatste trein van Amsterdam naar Eindhoven was inmiddels al uren geleden vertrokken.
Met veel pijn en moeite kregen wij een taxichauffeur zo ver ons vanuit Amsterdam naar Eindhoven te brengen. Daarna zette ik mijn oud-coaches af bij hun hotel en reed ik zelf terug naar Zuid-Limburg. Een uur later zat ik echter alweer in de auto terug omdat de showcase al vroeg van start ging. Ik hoef verder denk ik niet in detail te gaan om duidelijk te maken dat ik die dag extra veel cafeïne nodig had. Ook Rudy, mijn voormalige coach had het zwaar. Tussen de wedstrijden door vroeg hij telkens mijn autosleutel, zodat die even kon bijslapen.
Twee onvergetelijke dagen!
Tom, hartstikke bedankt voor het leuke interview! Ben jij benieuwd naar jouw kansen om te sporten en studeren in de VS? Neem dan gerust contact met ons op via Instagram en misschien helpt Tom je om jouw droom waar te maken!
