Demi Sahuleka is voor de winterbreak weer in Nederland. De aanvalster van Saint Louis University heeft Fall Season erop zitten en heeft nu rust. Wij spraken haar over haar avontuur in Amerika!
Als eerst, hoe is het met je? Hoe bevalt de winter break?
Met mij gaat het goed. Ik ben weer terug met m’n familie. Ik heb net ook mijn Fall semester afgerond, dus hoef nu lekker niet aan school denken. Even wat rust nemen en lekker genieten van mijn tijd hier.
Winter break bevalt mij prima. Wel jammer van de lockdown hier in Nederland, maar daar kunnen we helaas niks aan doen. Aan de andere kant is het ook wel fijn om even geen school te hebben en ook rust te hebben na het hockey seizoen. Ik probeer het beste van mijn tijd hier te maken en tijd te besteden met mijn familie en vrienden.
Hoe kijk je terug op het afgelopen seizoen?
Met veel hoop. We hadden niet altijd het resultaat dat we wouden, maar ik kan zien dat er veel groei in het team zit en dat we ook gemotiveerd zijn om het volgend jaar nog beter te doen. Ik kijk er naar uit hoe wij deze off-season periode gaan ons gaan ontwikkelen, zowel als team als individueel.
Wat zijn de doelstellingen voor komend seizoen? En voor jou persoonlijk?
Beter doen dan volgend jaar. We wonnen tegen de kampioen van 2020 in onze conference, waar we ontzettend hard voor hadden gewerkt. Je zag dan ook de potentie die we hebben en dat we het ook kunnen behalen. Ik hoop dan ook voor komend seizoen dat we meer van zulke wedstrijden gaan winnen en onszelf hoger in onze conference plaatsen.
Persoonlijk wil ik blijven streven naar meer doelpunten. Ik ben ook een aanvaller, dus het is zo’n beetje mijn taak om voor de doelpunten te zorgen. Daarnaast wil ik conditioneel en fysiek nog beter worden. Ik ben tevreden waar ik nu ben, maar het kan altijd beter en sneller. Ik wil dan ook het uiterste uit mezelf halen.
Dit is je derde jaar in Amerika. Wat is er voor jou nu anders t.o.v. je eerste jaar?
Naast dat het een andere school is, ben ik ook niet meer de ‘baby’ van het team. Ik ging naar Amerika toen ik 17 was en de oudste in mijn grade werd 19 voordat ik 18 werd. Ik werd dan ook snel gezien als de baby van het team. Nu ik in mijn derde jaar zit begint die naam langzaam te veranderen naar ‘mother’. Mensen kijken meer naar je op of luisteren meer naar je. Ik merk vooral dat ik nu meer verantwoordelijkheid heb. In je eerste jaar kan je met meer dingen wegkomen. Nu is het wat anders. Daarnaast voelt al het reizen meer aan als normaal. Met het team reis ik ook ontzettend veel en voor de vakanties vlieg ik op en neer. Het vliegveld is als het ware mijn derde huis geworden naast school en thuis.
Wat is voor jou het grootste verschil tussen leven in Amerika en leven in Nederland?
Eerlijk, Amerika is echt mijn leven. Ik ben daar bezig om mijn toekomst te bouwen. Natuurlijk hou ik van mijn leven hier in Nederland en ben ik altijd ontzettend blij om weer terug te zijn met mijn familie en vrienden. Maar mijn leven speelt zich meer af in Amerika. Ik heb daar mijn hockey en mijn school. In Nederland bepaal ik zelf hoe mijn dag verloopt en waar ik ben en voor hoelang. In Amerika is het anders. Vanuit school en hockey krijg ik een schema en die moet ik dan ook volgen. Dat is voornamelijk het verschil. Hier in Nederland heb ik geen school of hockey. Als ik in Nederland ben, is het mijn vakantie.
Heb je nog dingen op je bucketlist staan voor je resterende periode in Amerika?
Een roadtrip. Ik heb nu bijna de helft van alle staten gezien en wil de resterende staten het liefst bezoeken via een roadtrip. Op het moment heb ik een idee om via San Francisco naar LA te gaan en dan Road 15 naar Road 70 terug te gaan naar school. Het lijkt me erg mooi om door de bergen heen te rijden en ik heb een teamgenoot die in Colorado woont. Verder vind ik het altijd leuk om te zien waar mijn vriendinnen wonen en hoe hun dorp/stad eruitziet. Ik wil ook nog Chicago zien, aangezien het zo dicht bij school zit en NYC tijdens de kerstdagen. Een vriendin van me was afgelopen periode in NYC en stuurde foto’s door hoe het eruit ziet.
Hoe ziet een normale week er voor jou uit in Amerika? Kan je hier een korte beschrijving van geven?
Als we in-season zijn hebben we zes keer per week hockey en drie keer lift. Het verschilt per week hoeveel wedstrijden we hebben en hoe vaak we daardoor training hebben. Meestal hebben we twee wedstrijden, vaak op vrijdag en zondag. Soms doordeweeks ook nog. Als we een uit-wedstrijd hebben op vrijdag en zondag vliegen/rijden we donderdag erheen en trainen we die dag. Volgende dag wedstrijd, zaterdag training en dan zondag weer een wedstrijd en daarna vliegen we terug naar school. In-season ben je hele dagen bezig met school en hockey en heb je niet al te veel vrije tijd. Meestal wordt die ook gebruikt voor huiswerk.
Als we off-season zijn trainen we vijf keer per week en hebben we drie keer lift. Bij ons in het team hebben we training in de avond en lift in de ochtend. Tussendoor moeten we natuurlijk naar school wat voor iedereen anders is ingepland. In de weekenden doe ik wat leuks met mijn vriendinnen, als we daar tijd voor hebben. Off-season hebben we meer vrije tijd en kunnen we ook meer dingen doen. Gezien in Amerika alles open is, kunnen alles doen wat we willen.
Aan welke ervaring in Amerika zul je nog heel je leven terug denken?
Pfff zoveel dingen zal ik me nog herinneren. Ik denk hoe onze uitwedstrijden gaan. We vliegen vaak en dan loop je zo over het vliegveld met z’n allen. Allemaal dezelfde kleren en tassen. Drinken of snacks halen bij Starbucks, even snel huiswerk maken bij de gate. Soms beginnen mensen een gesprek met je aan of willen ze een foto met je maken. Dat voelt elke keer weer raar, maar is ook erg leuk. Mensen kijken je na als je zo met z’n allen over het vliegveld loopt. Je voelt een celebrity, haha. En dan bij het hotel, elke maaltijd eten we samen, met vriendinnen bij elkaar in een kamer komen en praten over alles en nog wat. De karaoke in de bus. We besteden zoveel tijd met elkaar en het voelt zowat als een girls trip. Je leert elkaar beter kennen en maken herinneringen elke trip we gaan.
De laatste vraag al weer. Wat wil jij mee geven aan studenten die overwegen om dezelfde stap als jij te gaan maken?
Ga het doen, probeer het. Ik zou zelf alleen voor een jaar gaan, maar al snel kreeg ik het zo erg naar m’n zin dat ik eigenlijk niet meer terug wou. Het zal jammer zijn dat je de kans niet pakt en later spijt van hebt. Probeer het voor een jaar en zie zelf hoe het leven daar is. Praat met de coaches en het team. Kies een school waar jij je goed bij voelt. Zo’n drieënhalf jaar geleden probeerde ik het en heb er geen moment spijt van gehad.
