Berbel Rozema vertrok vorig jaar naar Amerika om haar droom te verwezenlijken. Ze kwam uit in het field hockey team van UMass Lowell waar meerdere Nederlandse meiden te vinden zijn. Het team van UMass Lowell kende niet zo’n denderend seizoen.. maar nadat Sofie Knook al eerder in de prijzen viel, wist ook Berbel een award te winnen. En niet zomaar één, namelijk de American East All Rookie Award. Iets om zeker trots op te zijn!
Hoe kijk je terug op die periode en op de award? Heeft de award een speciaal plekje gekregen?
In deze periode heb ik ontzettend veel geleerd. Het seizoen was dan niet al te succesvol, op beslissende momenten zat het vaak tegen, maar het voelt alsof we wel succesvol zijn geweest, want als team zijn we zeker gegroeid. Ik kijk hierbij niet alleen naar het seizoen, want wat zich er omheen afspeelt is ook erg belangrijk. Ik heb zelf buiten het veld ook ontzettend veel geleerd en ook mijzelf beter leren kennen. Samen met mijn coaches en teamgenootjes is daar veel aandacht voor geweest. Dit geeft veel motivatie om volgend seizoen weer keihard aan de bak te gaan en wel een succesvol seizoen te hebben. En die Award is heeft zeker een speciaal plekje, het is tenslotte mijn allereerste ooit en het blijft natuurlijk mooi om erkenning te krijgen voor iets waar je hard voor hebt gewerkt.
Hoe bevalt het verder in Amerika? Is het zoals je vooraf had verwacht?
Het bevalt me heel goed in Amerika. Ik ben er natuurlijk niet onvoorbereid naar toe gegaan. Ik heb veel met vriendinnen gepraat die er al zaten, maar op andere scholen. Daar heb ik veel van opgestoken en natuurlijk KingsTalent die ervoor zorgt dat alles perfect verloopt. Je weet alleen pas hoe het ècht is als je er zelf bent en zelf alles meemaakt. En deels is het wat ik had verwacht alleen er zijn ook zeker dingen die echt anders zijn, ook al wist je het van tevoren. Bijvoorbeeld de andere mentaliteit die ze daar hebben. Je moet echt overal honderd procent geven, academisch, maar ook op sportgebied. Hierbij komt wel dat je je teamgenootjes elke dag ziet en het allemáál moet opbrengen om alles te geven, dit maakt het leuk en uitdagend. Ik denk ook omdat ik mijn team in Nederland in de week maar drie keer zag met trainen en een keer voor een wedstrijd, iedereen was dus meer bezig met zichzelf en hun eigen dingen dan volle aandacht hebben voor het team. Ik denk dat dit zeker zorgt voor het mentaliteitsverschil. En ik vind de manier hoe het in Amerika gaat echt top! En zeker is het in het begin wennen aan alles, maar dat gebeurt zeker snel genoeg. Verder is Amerika echt een autoland. Hiermee bedoel ik dat eigenlijk zo’n beetje overal waar je naartoe gaat, gebeurt met de auto. Veel teamgenootjes hebben een auto dus je kan altijd met ze meerijden dat is heel normaal en ze doen het graag.
Wat zijn je hobby’s buiten hockey om? Heb je nieuwe hobby’s opgedaan/ondervonden?
Ik heb eigenlijk nog twee andere hobby’s en dat zijn zeilen en zingen. Zingen blijf ik daar gewoon lekker doen, maar zeilen is wat lastiger. Zeilen doe ik altijd op de zeilvereniging Aegir aan de Bergse Voorplas, dus ik verheug me erop om in de zomers in Nederland te zijn zodat ik kan zeilen. We hebben toevallig ook net een nieuwe boot, dus ik heb weer een nieuwe uitdaging. Ik kijk uit om samen met een van mijn zusjes of mijn vader het water op te gaan. We zijn wel echt een zeil familie, vind ik. Iedereen in mijn gezin kan zeilen en vind het leuk, dus ik weet al wat ik deze zomer ga doen!
De award heb je natuurlijk niet zomaar gekregen, daarvoor heb je het hele seizoen goed moeten presteren. Zijn er bepaalde vaardigheden of kwaliteiten waarin je jezelf hebt verbeterd? Of waar ligt juist ruimte voor verbetering?
Ik heb mijzelf zeker verbeterd in het coachen van mijn teamgenoten, ook denk ik dat juist in het coachen nog meer verbeterd kan worden en hier ga ik ook zeker mee aan de slag volgend seizoen. Coachen is een belangrijke vaardigheid die heel erg belangrijk is in teamverband. Het heeft natuurlijk te maken met leadership en dit mag niet missen in het team. Ook denk ik dat onze strafcorner verbeterd kan worden. Per wedstrijd verdienen we er veel alleen we benutten ze niet en dat is zonde. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer onze strafcorner goed gaat lopen, we heel veel meer scoren en zo juist op belangrijke momenten wel de winst binnen slepen.
Kun je voor de lezers kort beschrijven hoe normaal gesproken een week in jouw leven eruitziet? Wat doe je zoal op elke dag en wat doe je naast je studie en sport in het weekend?
Afgelopen jaar was maandag onze vrije dag, dit betekent geen hockey of krachttraining op die dag. Dus op maandag volgde ik gewoon mijn lessen en kon ik de overige tijd gebruiken voor mijn schoolwerk. Het was wel één of twee keer dat we maandag niet vrij waren, maar dat was dan omdat we een wedstrijd op dinsdag hadden.
Op dinsdag had ik les in de ochtend en training vanaf 1 uur tot 3 uur of half 4 ‘s middags. Dit geldt ook voor de woensdagen. Na training had ik vaak ook nog les tot ongeveer kwart over 6. Maar tussen training en de les zit nog wat tijd, dus na het douchen ging ik altijd naar study hall om te leren voor mijn studie. Study hall is een plek waar de student-athletes heen gaan om te werken aan school of voor bijlessen. Die lessen in de avond zijn best prima, want hierna ben je toch klaar en kan je lekker gaan avondeten. En daarna kan je of chillen in je dorm of als je nog wat aan school moet doen, kan je dat gaan doen.
Donderdag kan verschillen hoe die verloopt. Op vrijdag hebben we vaak wedstrijd en als dat thuis is, dan volg je gewoon je het normale schema op donderdag, dus gewoon je lessen en een lichte training. Als het een uitwedstrijd is op vrijdag, dan volg je op donderdag vaak je lessen totdat je moet verzamelen om te vertrekken of als het niet ver is vertrek je op vrijdag zelf. In een seizoen mis je dus soms best wat lessen en is het dus belangrijk je schoolwerk goed bij te houden. Het is bekend bij de professoren welke lessen je er precies niet bent, maar het is belangrijk om nog steeds goed contact hierover te hebben met hen.
In de weekenden is er natuurlijk ook een wedstrijd, die vind ik altijd het fijnste, omdat er dan even geen lessen zijn waar je je op hoeft te focussen. Soms ben je het hele weekend weg, omdat het ver weg is en het reizen lang duurt. Mijn leukste trip was toen we met het team naar Chicago gingen. We moesten daar twee wedstrijden spelen. En Chicago ligt te ver van Massachusetts af om met de bus te gaan, dus we moesten vliegen. Tijdens deze trip gaat er veel aandacht uit naar de voorbereiding op de wedstrijd, zoals trainingen en videobesprekingen, maar er is ook zeker tijd om de stad zelf te bezoeken en dat maakte de trip zo leuk.
Tot slot: Wat zou je mee willen geven aan alle meiden die twijfelen om deze stap naar Amerika te maken?
Als je twijfelt, zou ik zeker gaan. Dit is serieus een ‘Once in a lifetime’ kans. Er is geen mogelijkheid om er spijt van te krijgen, want je gaat zoveel leren en je maakt vriendschappen die voor altijd zijn. Je wordt op alle aspecten hier goed in begeleid. Ik denk dat deze ervaring je alleen maar beter en sterker kan maken.
Bedankt voor dit interview Berbel en we wensen je natuurlijk alle succes verder!
Wil jij op de hoogte blijven van de laatste ontwikkelingen van onze talenten in Amerika? Volg ons dan op onze socials @kingstalentnl!
