In 2019 vertrok hockeyster Pleun Lammers naar Amerika om daar te gaan hockeyen voor Syracuse. Eenmaal in Amerika maakte Pleun afgelopen jaar de overstap van Syracuse naar UNC om daar uit te komen voor de regerend National Champion. Dit seizoen wist Pleun, samen met Sanne Hak, de titel te verdedigen en werd UNC voor het tweede jaar op rij National Champion. Wij vroegen Pleun hoe zij dit kampioenschap heeft beleefd, van het mooiste moment dit seizoen tot hoe ze omging met de druk van een regerend kampioen. Je leest het hieronder!
Wat is het meest bijgebleven moment van dit seizoen ? Naast de kampioenswedstrijd.
”Het meest bijgebleven moment dit seizoen was de wedstrijd tegen Duke in de reguliere competitie. Het was Senior Day, en Duke stond op dat moment boven ons. De druk was enorm, omdat de winnaar de reguliere kampioen zou worden. Bovendien waren mijn ouders voor het eerst in vier jaar bij een wedstrijd om me live te zien spelen in Amerika. Ze waren eerder bij wedstrijden van Syracuse geweest, maar door blessures hadden ze me toen nooit in actie kunnen zien. De wedstrijd tegen Duke was intens als kampioensduel, gezien de rivaliteit, en het feit dat we wonnen maakte het extra speciaal. Na de wedstrijd werden alle seniors en grad students erkend, wat het een onvergetelijke dag maakte.”
Hoe voelde het om de titel te winnen en wat ging er door je heen op het moment van de overwinning?
”Het gevoel van het winnen van de titel is echt ongelofelijk. Niemand had het verwacht, gezien de veranderingen in het team ten opzichte van het vorige jaar. Het feit dat ons team de twee beste speelsters van het vorige seizoen hadden verloren en dat onze voormalige teamgenoot Erin nu als 23-jarige hoofdcoach fungeerde, verlaagde de verwachtingen. Veel mensen hadden weinig hoop voor ons team, wat het des te mooier maakte om die verwachtingen te overtreffen en kampioen te worden.”
Hoe heb je jezelf en het team voorbereid op het nationale kampioenschap?
”De voorbereiding begon al in de zomer. We kregen een schema mee om fit pre-season in te gaan, waardoor we niet vanaf nul hoefden te beginnen. Dat stelde ons in staat om in pre-season al veel te bereiken. Zelf ben ik vroeg naar North Carolina gekomen, gezien de eindfase van mijn kruisbandherstel, om me extra goed voor te bereiden op pre-season.”
Kun je een wedstrijd noemen die bepalend was voor jullie succes in het kampioenschap?
”De wedstrijd tegen Virginia was cruciaal voor ons. Het verlies daar heeft ons als team samengebracht. Na die wedstrijd hebben we geen enkele wedstrijd meer verloren tijdens het NCAA-toernooi.”
Zijn er uitdagingen geweest tijdens het toernooi waar je specifiek op moest reageren?
”Zeker, zoals bij elk toernooi moesten we ons aanpassen aan onvoorziene omstandigheden. Onze center back brak haar arm en kon niet spelen tijdens het NCAA-toernooi, wat leidde tot positieswitches. Ik moest van voorin naar het middenveld gaan, maar gelukkig had ik in Nederland al ervaring op die positie. Ook had een van onze assistent-coaches visumproblemen tijdens het toernooi en kon hij ons niet coachen voor de kwartfinale. Dit vereiste snelle aanpassingen, maar we slaagden erin om door te gaan.”
Wat vond jij de vetste wedstrijd dit seizoen?
”De kampioenswedstrijd was absoluut de vetste wedstrijd van het seizoen. De sfeer, het publiek, het thuis spelen en mijn vader en beste vriendin aanwezig maken het onvergetelijk. De wedstrijd zelf was buitengewoon spannend, met grote kansen voor beide teams. Het feit dat we in overtime belandden omdat het in de reguliere tijd gelijk was, voegde nog meer intensiteit toe. Zelfs toen het aankwam op shoot-outs, voelde mijn hartslag alsof hij in mijn keel bonkte. We misten drie shoot-outs en stonden achter, maar uiteindelijk hebben we de overwinning toch weten te behalen. Het was een emotionele achtbaan die deze overwinning memorabel maakte.”
Wat was jouw persoonlijk beste wedstrijd dit seizoen, beschrijf waarom?
”Mijn persoonlijk beste wedstrijd dit seizoen was waarschijnlijk de halve finale tegen Virginia. Na terug te komen van een kruisbandblessure voelde ik eindelijk dat mijn skills weer op peil waren.”
Hoe ga je om met druk tijdens belangrijke wedstrijden?
”Ik probeer me altijd te focussen op de zaken die ik zelf in de hand heb. In het begin was het behoorlijk spannend wanneer het stadion helemaal vol zat, en ik voelde de druk. Gelukkig dacht ik na mijn eerste balcontact er eigenlijk niet veel meer over na. Mijn focus lag op de simpele dingen om in een flow te komen, daarna kwam de rest vanzelf.”
Op welke manier voel je dat je persoonlijke bijdrage het meest impact had tijdens het toernooi?
”Ik denk dat mijn persoonlijke bijdrage het meest impact had op het moment dat we te maken kregen met blessures tijdens het toernooi. Toen we spelers nodig hadden op het middenveld en ik moest spelen, ondanks mijn normale positie in de aanval, was het even wennen. Ik neigde aanvankelijk om bij elke aanval betrokken te zijn, maar kreeg al snel te horen dat ik moest letten op het controleren van de counter.”
Hoe leef je naar zo een kampioenswedstrijd toe hoe zien de dage van te voren eruit?
”Het gaat eigenlijk vrij snel in zo’n toernooi. Na het behalen van de Elite 8 zijn er nog maar twee weekenden met wedstrijden. Je speelt op vrijdag een wedstrijd en als je wint, speel je op zondag de kwartfinale. Wij wonnen beide wedstrijden, dus speelden we het daaropvolgende weekend op vrijdag de Final 4 (halve finales) tegen Virginia. De hele week bereidden we ons voor op het scouten van de speelstijl van Virginia. Hoewel we ze al eerder hadden ontmoet, voelden we ons al een beetje voorbereid. Ook al speelden we thuis, op woensdag vertrokken we naar een hotel zodat we ons volledig konden focussen op het toernooi. We aten samen met het team, en daarna ging iedereen eigenlijk vroeg naar bed om fris te zijn. Ook hadden we recovery sessies in plaats van onze normale krachttraining en hoefden we op vrijdag niet naar school.”
Hoe was de avond/dag na het kampioenschap?
”Dat was natuurlijk een groot feest. Een lokale bar was speciaal open gegaan op zondagavond voor ons team om het te vieren. De bar was helemaal gevuld met familie en vrienden. Het was supergezellig, hoewel ik me er niet veel meer van kan herinneren, haha.”
Hoe erg leeft zo een kampioenswedstrijd op school?
”Het leeft enorm op school. Leraren volgen je en feliciteren je na belangrijke overwinningen. Sommigen kijken zelfs de wedstrijden op tv.”
Wat voor impact hadden de supporters en fans op jullie tijdens het kampioenschap?
”Supporters en fans hadden een enorme impact. Familie en vrienden kwamen van ver om ons aan te moedigen. Het stadion was al een week voor het kampioenschap uitverkocht en zat helemaal vol. Het voelde heel speciaal.”
Zijn er specifieke herinneringen aan de steun van het publiek die je bijblijven?
”Zoals eerder genoemd, de wedstrijd tegen Duke, waar mijn ouders aanwezig waren, was heel speciaal, omdat het hun eerste keer was om mij in actie te zien in de VS. Daarnaast werd ik een paar keer verrast door mijn vriendinnen, oude teamgenoten uit Syracuse. Mijn beste vriendin was erbij tijdens het kampioenschap, en ik had geen idee.”
Wat is de beste les die je hebt geleerd van dit seizoen?
”Ik denk dat de belangrijkste les is om in mezelf te geloven en te weten dat mijn lichaam in staat is een volledig seizoen te spelen. Elk jaar bij Syracuse worstelde ik met blessures, en ik was bang dat mijn lichaam de intensiteit niet aankon. Gelukkig heb ik dit jaar een volledig seizoen kunnen spelen zonder enige problemen.”
