Rosa Kooijmans tekent bij Harvard University. Maar hoe gaat zo’n proces nou in zijn werk? Hoe word je toegelaten tot een van de beste scholen ter wereld? Rosa deelt haar ervaringen, van de eerste contacten met de universiteit tot het moment van haar officiële toelating.
De 17-jarige Rosa Kooijmans uit Nederland ziet haar droom werkelijkheid worden: ze combineert haar passie voor hockey met studeren aan de prestigieuze Harvard University in Amerika. Al op jonge leeftijd weet ze dat ze naar Amerika wil om te studeren en te hockeyen. “Ik vind hockey echt het leukste wat er is en ik denk: waar kun je hockeyen en studeren tegelijk op dezelfde universiteit?” Het Amerikaanse systeem spreekt haar enorm aan vanwege de professionaliteit en de focus op zowel het sporten als het studeren.
Haar familie en vrienden reageren enthousiast op haar keuze om naar Amerika te gaan. “Mijn ouders vinden het spannend, maar zijn vooral trots en blij voor me”, zegt ze. Rosa’s persoonlijke sportconsultant Raoul speelt een cruciale rol tijdens haar traject. Zo gaat Raoul op bezoek bij Harvard University om met de Field Hockey Head Coach over Rosa te praten. Na de ontmoeting van Raoul met de coach, besluit de coach contact op te nemen met Rosa.
Om Rosa de mogelijkheid te geven om met zoveel mogelijk coaches en universiteiten in contact te komen, zodat ze haar opties zo goed mogelijk kan onderzoeken, brengt Raoul haar profiel en video onder de aandacht bij een aantal andere universiteiten. Door meerdere gesprekken met de verschillende coaches en met Raoul weet Rosa zeker dat Harvard haar nummer 1 is.
Harvard lijkt een droomcombinatie vanwege de uitstekende reputatie van zowel de universiteit als het topniveau van het hockeyprogramma, wat Rosa enorm aanspreekt. “Ik vind de visie en het tactische plan van de coaches erg belangrijk”, legt ze uit. “Ik vind het daarnaast ook belangrijk dat er internationale studenten in het team zitten, omdat zij vaak andere inzichten en ervaring meebrengen.” De locatie speelt ook een rol, aangezien ze de voorkeur geeft aan een universiteit in een stad. “Harvard voelt gewoon als de juiste keuze.”
Rosa komt in contact met de coach van Harvard, ook een Nederlander, die via via uiteindelijk bij Harvard belandt. “Hij kent het Nederlandse systeem goed, wat alles makkelijker maakt. We hebben meteen een goede klik”, vertelt ze enthousiast. Ze stuurt een wedstrijd van zichzelf op naar de coach, zodat hij voldoende beeldmateriaal heeft om een goed oordeel over haar spel te vellen. Later reist de coach naar Nederland om haar persoonlijk in actie te zien.
In het begin van 2024 levert Rosa veel verschillende documenten in met onder andere achtergrondinformatie en andere relevante gegevens om te onderzoeken of het haalbaar is om aan Harvard te studeren. Deze informatie helpt de universiteit een goed beeld te krijgen van haar situatie en mogelijkheden voor toelating. Bijna drie maanden later komt er positief nieuws en kunnen de volgende stappen in het lange, ingewikkelde proces worden gezet: het maken van een aantal tests om haar aanmeldingsprofiel nóg sterker te maken. De combinatie van de testuitslagen en haar middelbare schoolcijfers overtuigt de admissions department van Harvard, waardoor Rosa verder kan met het vervolgen van haar aanmelding. Ze moet meerdere essays schrijven en nog meer informatie en gegevens aanleveren om de aanmelding te voltooien.
In december ontvangt Rosa het langverwachte antwoord op haar toelating tot Harvard. Samen met haar ouders zit ze gespannen achter de laptop, wachtend op de uitslag tot ze plots om twee uur ’s nachts een bericht binnen krijgt. Ze is officieel toegelaten bij Harvard University. De commitment bij Harvard is nu écht realiteit en de overstap komt steeds dichterbij. De toelating tot Harvard is allesbehalve vanzelfsprekend, aangezien de universiteit jaarlijks meer dan 40.000 aanmeldingen ontvangt en slechts zo’n 3% daarvan wordt toegelaten. Dit maakt het voor Rosa des te specialer om een plekje te hebben bemachtigd. Het is een uitzonderlijk proces voor Rosa, met een geweldige uitkomst. Een week later ontvangt ze een pakketje van Harvard, met daarin een officiële brief, stickers en informatie over de campus. “Het voelt nu echt als een feit: het gaat gebeuren”, zegt ze blij.
Rosa heeft in Nederland contact met een teamgenoot uit het hockeyteam van Harvard. “Het is fijn om van iemand van mijn leeftijd te horen hoe het sociale leven daar is en hoe zij de universiteit en het team ervaart”, zegt ze. Rosa gaat op visite bij de universiteit en is gelijk onder de indruk. “De campus is indrukwekkend, het team is supergezellig en de sfeer is geweldig, dat geeft me veel vertrouwen”, vertelt ze. Boston, de stad waar Harvard ligt, voelt voor Rosa perfect aan. “Het is een gezellige stad met alles wat je nodig hebt”, vertelt Rosa.
In Amerika volgt Rosa in haar eerste anderhalf jaar een algemeen vakkenpakket, waardoor ze de tijd krijgt om verschillende vakken uit te proberen. “Je kiest vakken uit verschillende richtingen, zoals biologie en wiskunde. Je kunt daarnaast ook vakken kiezen die je zelf leuk vindt”, vertelt blij. Dit systeem maakt het mogelijk om te ontdekken welke richting haar het meeste aanspreekt, zonder meteen een definitieve keuze te hoeven maken. “Het is fijn dat je eerst kunt experimenteren voordat je een definitieve keuze maakt”, aldus Rosa.
Rosa hoopt veel te leren van deze ervaring, vooral op sociaal gebied. “Je komt in een heel nieuwe omgeving en ontmoet mensen van over de hele wereld. Dat lijkt me geweldig, want je leert zoveel van elkaar”, zegt ze enthousiast. Ze kijkt ernaar uit om vrienden van over de hele wereld te maken en hoopt hen in de toekomst te kunnen bezoeken.
De komende maanden staan voor Rosa in het teken van een goede voorbereiding op haar vertrek naar Harvard. Ze richt zich nu op het succesvol afronden van haar middelbare schooldiploma en zorgt ervoor dat alles klaar is voor haar grote avontuur. Wij wensen Rosa heel veel succes en plezier met haar avontuur aan Harvard University!
