Door Han de Koning, director KingsTalent
Voetbal is voor mij verreweg de mooiste sport die er bestaat, en ik weet dat heel veel mensen over de hele wereld hier hetzelfde over denken. Het spelletje heeft alles, strijd, passie, techniek, tactiek, en menselijke fouten. Dit alles maakt voetbal voor mij, van amateur niveau tot Champions League niveau, de mooiste sport.
Niet voor niets is voetbal de meest populaire sport op aarde. De populariteit van de sport is ongeëvenaard. Maar met deze populariteit komen ook grote (financiële) belangen om de hoek kijken, zeker in de hogere nationale en internationale divisies en competities. Voetbal is een sport waar miljoenen euro’s in omgaan en deze bedragen worden steeds hoger, denk hierbij aan televisiegeld, transfergeld, prijzengeld en salarissen van spelers en staf.
Er is, naar mijn mening, echter één heel groot probleem met het hedendaagse topvoetbal en haar toenemende (financiële) belangen, en dat is falende arbitrage. Ik verbaas me, in het hedendaagse profvoetbal, over het aantal verkeerde beslissingen die worden genomen door scheidsrechters en hun assistenten, elk weekend opnieuw. Dit leidt in de praktijk regelmatig tot (verbaal) geweld van spelers en staf tegen de arbitrage, (verbaal) geweld onder supporters en de schijn van competitievervalsing. Daarnaast worden scheidsrechters en grensrechters na de wedstrijd door de media met hun fouten geconfronteerd en hier persoonlijk om aangesproken. Er is geen enkele sport ter wereld waar zo veel commentaar op de arbitrage wordt gegeven door spelers en staf op het veld, en door media na afloop.
De belangrijkste oorzaak hiervan is dat het bij voetbal altijd over een menselijke beslissing gaat en spelers en staf, net als ik, achteraf vaak zien dat er in het veld fouten worden gemaakt door de arbitrage. Een tweede belangrijke reden dat emoties onder spelers, staf en supporters zo hoog oplopen is weer terug te vinden in de toename van (financiële) belangen in de voetbalsport. In het slechtste geval dupeert een verkeerde beslissing van een scheidsrechter een voetbalclub voor tonnen, misschien zelfs miljoenen. Kortom, voetbal blijft een spelletje, maar wel een spelletje waar voor alle betrokkenen veel op het spel staat.
https://www.youtube.com/watch?v=-FUm5jakXoo
Is het mijn bedoeling om in dit betoog uit te halen naar de arbitrage in het topvoetbal? Nee.
Scheidsrechters en grensrechters zijn mensen, en mensen maken fouten. Zo simpel is het. Maar de (financiële) belangen in het topvoetbal zijn naar mijn mening dermate groot dat foute beslissingen zoveel mogelijk dienen te worden voorkomen.
Sepp Blatter (voorzitter van wereldvoetbalbond FIFA) stelt dat arbitrale fouten bij het spelletje horen en belangrijk zijn voor de ‘fascinatie en populariteit van het spel’. De FIFA stelt dat video-arbitrage alleen na de wedstrijd mag worden toegepast voor eventuele schorsingen.
Sepp en ik verschillen hierin ernstig van mening. Des te groter de belangen des te belangrijker wordt het om over de hele lijn een eerlijk speelveld na te streven. Dit betekent dat de ruimte voor arbitrale fouten zo klein mogelijk moet worden gemaakt.
Om dit te bereiken moet gebruik worden gemaakt van alle mogelijke middelen. Dit leidt vervolgens tot minder agressie en discussie met scheidsrechters, neemt de (schijn van) competitievervalsing zo goed als weg, neemt de druk weg bij de scheidsrechters zélf omdat ze kunnen terugvallen op hulpmiddelen en leidt tot een overall eerlijker spel.
Het goede nieuws is dat dit ook daadwerkelijk mogelijk is. Er zijn al lang technische hulpmiddelen beschikbaar die het mogelijk maken om de sport eerlijker te maken. Sterker nog, voetbal heeft een serieuze achterstand opgelopen op dit gebied. Andere sporten die wel met hun tijd mee zijn gegaan en technische hulpmiddelen gebruiken voor arbitrage tijdens het spel zijn onder andere: hockey, tennis, basketball (NBA), honkbal (MLB), rugby, American football (NFL), cricket en motorsport (Nascar én Indycar).
Bekijk eens een American football wedstrijd. De scheidsrechter maakt een belangrijke beslissing, vervolgens worden de beelden geraadpleegd, de scheidsrechter spreekt door zijn microfoontje over alle speakers in het stadion het publiek duidelijk toe over wat er gebeurd is, wat hij gezien heeft op de beelden en wat zijn beslissing daarover is. Resultaat: Publiek (van beide teams) is tevreden omdat er een eerlijke beslissing is genomen en geen enkele speler protesteert(!). Dus in het kort: minder agressie op het veld, minder agressie buiten het veld, geen schijn van competitievervalsing en respect voor de arbitrage omdat de beslissing direct en openbaar wordt onderbouwd. Ik denk daarom dat het voetbal op dit onderdeel heel veel kan leren van onder andere American Football.
Het is dus niet de falende arbitrage dat de oorzaak is van veel van de problemen in het hedendaagse topvoetbal, de oorzaak is falend beleid (vooral vanuit de FIFA) dat onvoldoende oog heeft voor de veranderende belangen en ook niet in de gaten heeft dat de onsmakelijke zaken op en rond het voetbalveld aan dit falend beleid te wijten zijn.
Mijn advies aan de FIFA: laat voetbal als sport niet verder achterop lopen. Er is een tijd dat de ‘charme van de menselijke beslissing’ niet meer opweegt tegen toenemende belangen in het (inter)nationale topvoetbal. Het is tijd voor de invoer van volledige videoarbitrage in de voetbalsport!
