Yoran Popovic heeft zijn eerste seizoen er op zitten. De nummer 10 van West Virginia University heeft samen met zijn teamgenoten geschiedenis geschreven. Wij spraken Yoran over zijn avontuur!
Als eerst; Hoe is het met je? Hoe bevalt het bij WVU?
Het gaat goed met mij, ik ben net weer terug in Morgantown. Voor de feestdagen was ik teruggegaan naar familie en vrienden in Nederland. Maar ik ben blij om terug te zijn en mijn vrienden en teamgenoten hier weer te zien. Daarnaast heb ik ook zin om weer te beginnen met training na een lange periode zonder voetbal. Het bevalt ontzettend goed bij WVU. We hebben een leuk team met veel internationale spelers. Toen ik vorig semester als nieuwe aankwam, hielp iedereen mij erg snel te integreren in het team en in de omgeving.
Hoe kijk je terug op afgelopen seizoen?
Afgelopen seizoen hebben wij als WVU een ontzettend goed seizoen gedraaid. Één van de beste seizoenen uit de geschiedenis van de school. We zijn bij de laatste acht scholen geëindigd van het land en hebben helaas met penalty’s verloren. Ondanks dat hebben wij ervoor gezorgd dat voetbal weer meer leeft onder de studenten van de school. In Amerika zijn natuurlijk basketbal en American-football de sporten.
Wat is voor jou het grootste verschil tussen voetballen in Nederland en in Amerika?
Voor mij is het grootste verschil tussen voetballen in Nederland en Amerika, de manier waarop je wordt behandeld als atleet. In Nederland heb ik op verschillende niveaus gespeeld, maar niks komt ook maar een beetje in de buurt van de faciliteiten die ik heb bij WVU. We hebben twee verschillende kleedkamers, één voor de trainingen en één voor de wedstrijden. In de trainingskleedkamer hebben wij allemaal ons eigen plekje met een kastje waar je je spullen in kan stoppen. Boven mijn zitplaats heb ik een naambordje met foto van mijzelf. Als ik kijk naar de sportfaciliteiten zelf dan is dit ook niet te vergelijken met Nederland. Ze hebben allemaal verschillende apparaten om te zorgen dat jij zo goed mogelijk kan herstellen van een training of een wedstrijd. We hebben zelfs een warm en een koud bubbelbad.
De afstanden in Amerika zijn natuurlijk ook een stuk groter dan die in Nederland. We hebben een speciale bus. Deze is voor wanneer we langer dan zes uur moeten rijden. Onze universiteit beschikt over een slaapbus. Deze bus heeft dus bijna voor iedere speler een eigen bed met tv’tje. Als de afstanden groter waren dan acht uur rijden, vlogen we vaak twee dagen van tevoren naar de bestemming en trainde we de dag van tevoren en verbleven we in een luxe hotel.
Ik wist van tevoren niet zo goed wat ik kon verwachten van het niveau in Amerika, maar dit valt mij zeker niet tegen. Het Amerikaanse voetbal is in de afgelopen jaren erg gegroeid. Dit heeft er ook mede mee te maken dat veel Europese voetballers richting Amerika gaan om daar te voetballen.
En in studeren?
Ik denk over het algemeen dat het educatie niveau in Nederland wat hoger ligt dan in Amerika, maar dit verschilt ook zeker per studie. Ik merk dat hier tijdens het seizoen wel meer de focus ligt op sport dan op school, maar dit betekent niet dat je niks hoeft te doen voor school. Ik geloof dat het bij sommige scholen ook zo is dat als jij niet op een bepaald gemiddeld zit, dat je geen wedstrijden mag spelen tot je gemiddelde weer juist is. Maar voetbal en school is voor mij prima te combineren.
Hoe ben je op het idee gekomen om sport en studie te gaan combineren in Amerika? Hoe reageerde je directe omgeving hierop?
Eigenlijk was het voor mij altijd al een droom om te gaan studeren en voetballen in Amerika. Vroeger keek ik vaak films waar je al die grote campussen zag en ik wilde altijd al naar zoiets toe. Mij leek dit perfect om te kunnen combineren met voetbal en deze mogelijkheid was er nu dus ook. Hoe mijn directe omgeving hierop reageerde was eigenlijk meteen positief. Mijn ouders vonden het natuurlijk wel een beetje spannend, omdat je aan de andere kant van de wereld zit. Maar zij supporten mij met alle keuzes die ik maak, dus ook met deze. Vrienden van mij vonden dit natuurlijk ontzettend vet en reageerde allemaal erg enthousiast.
Wat heeft KingsTalent hierin voor jou betekend?
KingsTalent heeft uiteindelijk ervoor kunnen zorgen dat ik deze droom heb kunnen realiseren. Ze hebben een aantal jaar geleden contact met mij gezocht. Alleen op dat moment was het nog niet het juiste moment. Ik wilde graag mijn Bedrijfskunde bachelor afronden in Nederland. Eindelijk heb ik deze weten af te ronden en vervolgens leek mij dit een mooi moment om aan mijn master te beginnen in Amerika. Ik heb veel contact met Kingstalent gehad en zij hebben mij uitstekend geholpen met het vinden van de juiste universiteit.
Wat is de reden geweest dat je voor West Virginia University hebt gekozen?
Er waren verschillende facetten die WVU interessant maakte. Eén hiervan was een Europese coach. Mijn coach is namelijk een Engelsman die zelf ook op hoog niveau heeft gespeeld en in de kennismakingsgesprekken ook zijn idee van voetbal aan mijn duidelijk heeft gemaakt. Deze manier van voetbal trok mij aan. Daarnaast zijn de trainingsfaciliteiten van de school ook ontzettend professioneel. Ik denk dat de faciliteiten van WVU zeker niet onder doen voor de faciliteiten van eredivisieclubs. Daarnaast heb ik ook gekeken naar het niveau. WVU is een division one school, waardoor alle sporten worden beoefend op het hoogste niveau. Daarnaast telde de scholarship die mij werd ook aangeboden ook mee. Al deze verschillende punten zorgden ervoor dat ik vanaf het begin al een goed gevoel had bij deze school. Uiteindelijk kan alles rondom de school wel goed zijn, maar het gaat er uiteindelijk om wat jouw gevoel is bij een school, en voor mij was dit al gelijk WVU.
Als Student-Athlete vertegenwoordig je de school. Is dit ook terug te merken in hoe anderen tegen je doen?
Zoals ik al eerder zei, zijn basketbal en American-football wel de grootste sporten in Amerika. Voetbal is eigenlijk een wat kleinere sport, maar doordat onze prestaties als voetbalteam goed waren, merkte je dit wel aan studenten om je heen. Vaak werd je wel aangesproken op school of op straat en kreeg je complimenten over de prestaties of wilde ze je succes wensen voor de volgende wedstrijd. Dit gaf je vaak wel een goed gevoel, omdat deze mensen vervolgens ook weer naar je wedstrijden kwamen en weer nieuwe mensen meenamen. Hierdoor waren vaak de grote wedstrijden tegen goede tegenstanders uitverkocht.
Als laatste; wat wil jij zeggen tegen de jongens en meiden die hetzelfde avontuur aan willen gaan?
Ik zou zeggen; zeker doen! Ga met KingsTalent in gesprek, bespreek de mogelijkheden en stel al je vragen. Want dit is iets wat je voor de rest van je leven nooit meer zal vergeten. Je kan als persoon en als atleet alleen maar groeien. Je bent bijna elke dag aan het trainen en je studeert daarnaast nog. Je bevindt je in een compleet andere omgeving met nieuwe mensen. Door deze stap te zetten wordt je alleen maar zelfstandiger en het staat altijd goed op je cv dat je dit avontuur bent aangegaan. Als je het uiteindelijk niet leuk vindt, kan je altijd nog terug. Maar je zal spijt krijgen als je het niet gaat proberen.
Bonusvraag: WVU staat als nummer 10 geranked qua partyscholen. Is dit uit de duim gezogen of is dit echt waar?
Daar weet ik als ‘student-athlete’ helaas niet zo veel van af.. Haha nee dat klopt. WVU staat bekend als een van de beste partyscholen van het land. Het is door corona wel iets rustiger geworden hoorde ik van verschillende teamgenoten, maar er zijn nog vaak genoeg feestjes te vinden. Gelukkig is de besmettingsgraad hier in de omgeving niet hoog waardoor clubs en kroegen nog gewoon open zijn.
